صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳ - فراز ۱۵

وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ.

و بر فرشتگانى که همراه برف و تگرگ ‏اند، و فرشتگانى که با دانه ‏هاى باران که مى ‏بارد فرود مى ‏آیند، و فرشتگانى که بر خزانه ‏هاى بادها زمام دارانند، و فرشتگانى که بر کوهها گماشته‏ اند تا از هم نپاشند (ناگفته نماند: بى‏ خبران و نادانان این سخنان را دور از نظر و اندیشه مى‏ دانند، ولى قبول آنها واجب است، زیرا مخبر صادق خبر داده و عقل هم دلیل قاطعى بر رد آن ندارد).