صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۷ - فراز ۷

بَلْ مَلَكْتَ -يَا إِلَهِي- أَمْرَهُمْ قَبْلَ أَنْ يَمْلِكُوا عِبَادَتَكَ، وَ أَعْدَدْتَ ثَوَابَهُمْ قَبْلَ أَنْ يُفِيضُوا فِي طَاعَتِكَ، وَ ذَلِكَ أَنَّ سُنَّتَكَ الْإِفْضَالُ، وَ عَادَتَكَ الْإِحْسَانُ، وَ سَبِيلَكَ الْعَفْوُ.

چنین نیست بلکه- اى خداى من- تو کار ایشان را مالک و قادر بوده‏ اى پیش از آنکه بر بندگى تو توانا شوند، و پاداششان را آماده نموده ‏اى پیش از آنکه به فرمانبریت درآیند، و این براى آنست که طریقه‏ ى تو انعام، و روش تو احسان و نیکى، و راه تو عفو و گذشت است

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۷ - فراز ۱۱۶

وَ لَا تَخْذُلْنِي عِنْدَ فَاقَتِي إِلَيْكَ، وَ لَا تُهْلِكْنِي بِمَا. أَسْدَيْتُهُ إِلَيْكَ، وَ لَا تَجْبَهْنِي بِمَا جَبَهْتَ بِهِ الْمُعَانِدِينَ لَكَ، فَإِنِّي لَكَ مُسَلِّمٌ، أَعْلَمُ أَنَّ الْحُجَّةَ لَكَ، وَ أَنَّكَ أَوْلَى بِالْفَضْلِ، وَ أَعْوَدُ بِالْإِحْسَانِ، وَ أَهْلُ التَّقْوَى، وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، وَ أَنَّكَ بِأَنْ تَعْفُوَ أَوْلَى مِنْكَ بِأَنْ تُعَاقِبَ، وَ أَنَّكَ بِأَنْ تَسْتُرَ أَقْرَبُ مِنْكَ إِلَى أَنْ تَشْهَرَ.

و هنگام نیازمندیم به سوى تو (مراد هنگام نگرانى و گرفتارى است چون انسان همیشه به خداوند سبحان نیازمند است) خوارم مساز (مرا از رحمتت بى ‏بهره مگردان) و به وسیله‏ ى آنچه در درگاهت نیکوئى کرده ‏ام (اعمالى که پنداشته‏ ام به آنها خشنودیت را به دست آورده ‏ام در حالى که همان اعمال موجب هلاک و تباهى من شده چون به طورى که شایسته‏ ى نیکوئى است نبوده) هلاکم مکن (گوئیا این جمله اشاره است به فرمایش خداى تعالى «س 18 ى 103(: قل هل ننبئکم بالاخسرین اعمالا «ى 104( الذین ضل سعیهم فى الحیوه الدنیا و هم یحسبون انهم یحسنون صنعا یعنى «اى پیغمبر ما به مردم» بگو: آیا شما را به زیانکارترین آگاه سازم؟ آنان کسانى‏ اند که سعى و کوشش‏شان در زندگانى دنیا «بر اثر کردارهاى نیکو نما» تباه گشته و مى ‏پندارند که کار نیکو مى‏ کنند. گفته ‏اند: هر که کار خیر و نیکى بجا آورد و بنیاد آن بر اخلاص و ایمان نباشد مندرج در این آیه است) و دست رد بر پیشانیم مزن (مرا از درگاهت نومید بازمگردان) به آنچه (کردارى که) به وسیله‏ ى آن دست رد بر پیشانى ستیزه‏ کنندگان با خود زده ‏اى، زیرا من فرمانبرنده‏ ى توام، مى‏دانم (باور دارم) که حجت و دلیل (در هر حکمى) تو را است، و تو به فضل و بخشش سزاوارتر، و به احسان و نیکى کردن سود رسانده ‏تر، و شایسته‏ اى که از (کیفر) تو بترسند، و سزاوارى (گناهان را) بیامرزى، و به عفو نمودن شایسته‏ ترى که عقاب نمائى، و بپوشاندن (گناه) نزدیکترى که آشکار سازى