صحیفه سجادیه - دعای شماره ۵۴ - فراز ۲
يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، اعْصِمْنِي وَ طَهِّرْنِي، وَ اذْهَبْ بِبَلِيَّتِي. (وَ اقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ) وَ قُلْ،
اى یگانه اى یکتا اى مقصود در حوائج و خواسته ها اى آنکه نزائیده (مانندى ندارى که براى او مبداء باشى) و زائیده نشده (مانندى ندارى که متاخر از او باشى) و کسى همتاى او نبوده (مانندى ندارى که با هم باشید) مرا (از هر پیشامدى) نگاه دار، و (از گناهان) پاک گردان، و غم و اندوهم را دور کن و آیه الکرسى و معوذتین (سوره ى 113: قل اعوذ برب الفلق و سوره ى 114 قل اعوذ برب الناس) و (سوره ى 112:( قل هو الله احد را بخوان (برخى از مترجمین گفته اند: جمله ى و اقرا ایه الکرسى و المعوذتین و قل هو الله احد گفتار راوى صحیفه است، ولى ظاهر آنست که امام علیه السلام هنگام املاء دعاء چنین دستور داده، و گواه بر این آنکه اسمعیل ابن جابر از حضرت صادق علیه السلام درباره ى هم و اندوه نقل مىکند که آن حضرت فرمود: غسل مىکنى و دو رکعت نماز مىخوانى و مىگوئى: یا فارج الهم، و یا کاشف الغم، یا رحمن الدنیا و الاخره و رحیمهما فرج همى و اکشف غمى یا الله الواحد الاحد الصمد الذى لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد اعصمنى و طهرنى، و اذهب ببلیتى و آیه الکرسى و معوذتین را مىخوانى. و آیه الکرسى: الله لا اله الا هو الحى القیوم تا و هو العلى العظیم است، چنانکه پیغمبر- صلى الله علیه و آله- فرموده: هر که چهار آیه از اول سوره ى بقره و آیه الکرسى و دو آیه ى بعد از آن و سه آیه از آخر آن را بخواند در جان و مال خود چیزى را که نمى پسندد نبیند و شیطان به او نزدیک نشود، و قرآن را فراموش ننماید. فرمایش آن حضرت ظاهر در اینست که آیه الکرسى تا و هو العلى العظیم است و دو آیه ى پس از آن از لا اکراه فى الدین تا هم فیها خالدون مى باشد)....