• بخشی از دعای شانزدهم
1- خداوند هر كس را كه پس از توكل به او، درباره فقرش شكایت به
امام سجاد عليه السلام در آخرين قسمت از اين فراز از خداوند متعال زندگى و مردن بر ملت اسلام را درخواست مى كند و پر واضح است كه مردن ، آغاز زندگى حقيقى انسانى است و در آيات و ادعيه بر خوب مردن تأكيد شده است كه پيوسته بايد مورد توجه و عنايت ما نيز قرار گيرد .
اللهم صل على محمد و آله ، و متعنى بالاقتصاد ، و اجعلنى من أهل السداد ، و من أدلة الرشاد ، و من صالح العباد ، و ارزقنى فوز المعاد ، و سلامة المرصاد ، اللهم خذ لنفسك من نفسى ما يخلصها ، و أبق لنفسى من نفسى ما يصلحها ، فان نفسى هالكة أو تعصمها ؛
خدايا ! بر حضرت محمد و خاندان او درود فرست و مرا از ميانه روى بهره مند ساز و از بندگان شايسته و راهنمايان به سوى رشد و صالحان و رستگاران در قيامت قرار ده و از وارستگان از كمين گاه رستاخيز مقدر فرما . خدايا ! از خودت برايم بهره اى قرار ده كه مرا خالص سازد و از خودم براى نفسم واعظى مقرر
فرما كه آن را اصلاح كند . به درستى كه جان من در هلاكت است ، مگر آن كه تو نگاهش دارى .
ميانه روى در امور
امام عليه السلام پس از درود بر پيامبر و خاندان او ، از خداوند متعال ميانه روى و اعتدال در همه ى امور را درخواست مى كند . اساسا قرآن امت اسلام را ، امت وسط معرفى نموده و مى فرمايد :
(و كذلك جعلناكم أمة وسطا لتكونوا شهداء على الناس)؛
و شما را اين چنين امت وسط قرار داديم تا گواه بر مردمان باشيد .
افراط و تفريط در همه ى امور را هم محكوم مى كند و غير جايز مى داند و آيه ى شريفه ى : (واقصد فى مشيك) كه ترسيم كننده ى صراط مستقيم است ، نيز به همين معنا است .
برخى تعبير اقتصاد در فرمايش امام عليه السلام را بر معناى مصطلح اين عصر ؛ يعنى افزودگى دخل نسبت به خرج يا تعادل بين دخل و خرج دانسته اند ، ولى بايد توجه داشت كه الفاظ روايات و آيات در معناى شايع در عصر صدور ظهور دارد و مترجم يا مفسر بايد الفاظ را بر همان معنى خاص متداول در عصر صدور حمل نمايد.
..........................
