و از دعاى امام عليه السلام بود، موقعى كه گرفتار آزمايش مى شد يا گرفتارشده به رسوايى گناهى را مى ديد
- خداوندا سپاس تو را، بر (خطا) پوشاندنت پس از علمت و بر عافيت بخشى ات پس از آگاهى ات. چرا كه هر كدام از ما كار ناپسند انجام داد، او را مشهور (در بدكارى) نكردى و كردار زشت به جا آورد، پس او را رسوا ننمودى و عيب هاى پنهان داشت، پس آن را نمايان نكردى.
- چه بسيار نهى نمودنى كه آن را انجام داديم و امرى كه ما را بر آن آگاه كردى، پس ما از آن تعدّى نموديم و بدى اى كه آن را كسب كرديم و خطايى كه مرتكب شديم، (و) تو بر آن مطّلع بودى نه (ديگر) بينندگان. و بيشتر از همه قدرتمندان بر آشكار كردنش قادر بودى. امّا عافيت بخشيدن تو براى ما پرده اى پيش چشمانشان و مانعى در برابر گوش هايشان قرار داد.
- پس آن عيب ها كه پوشاندى و بدى ها كه پنهان نمودى، براى ما پنددهنده و بازدارنده از بدخويى و خطاكارى و كوشش به توبه محوكننده و (حركت در) راه ستوده، قرار ده.
- و زمان آن را نزديك گردان و ما را گرفتار غفلت از خودت نكن. زيرا ما به سوى تو راغب هستيم و از گناهان، توبه كننده ايم.
- خداوندا و بر برگزيده ات از آفريدگان خود؛ محمّد و خانواده او كه از آفريدگان پاك تو هستند، درود فرست و همان طور كه فرمان داده اى ما را در برابر ايشان گوش به فرمان و مطيع قرار ده.
.............................
