حضرت سجاد عليه السلام در فراز اول اين دعا از خداوند متعال خواست كه از كيد و مصائد و وعده هاى دروغ شيطان در امان باشد و در فراز دوم قطع طمع شيطان از گمراه ساختن مؤمنان را طلب نمود و از خداوند سبحان خواست كه زمينه ى سلطه ى شيطان را در ما از بين ببرد ، ولى در اين فراز علاج قطعى را از خداوند متعال درخواست مى فرمايد كه از لطيف ترين و ظريف ترين كلمات حضرت است .
در درگيرى با دشمنان همواره بايد از سلاح متناسب استفاده كرد ؛ مثلا اگر دشمن از سلاح شيميايى استفاده مى كند ، به كار بردن ماسك و مواد خثنى كننده ى ضد شيمايى ضرورى خواهد بود . يا اگر با جنگ روانى تهاجم فرهنگى ، نيروهاى ما را فلج مى كند ، آن گاه برترى تسليحاتى به تنهايى تضمين گر پيروزى ما نخواهد بود .
در فراز اول دانستيم كه منطقه ى عملياتى دشمن سوگند خورده ى انسان ، قلب مؤمن است و تهاجم او براى فتح دژ مستحكم دل برنامه ريزى مى شود كه اگر اين سنگر سوق الجيشى را اشغال كرد ، از آن جا بر چشم و گوش و ساير حواس و اعضا هم مسلط خواهد بود .
از اين رو ، امام زين العابدين عليه السلام در اين فراز از خدا مى خواهد كه توفيق بندگى خالصانه ى همراه با محبت به وى عطا فرمايد ، زيرا اگر قلب عبادت گاه حضرت معبود و لبريز از شراب محبت حضرت حق گردد ، آن گاه مجالى براى ورود چيز ديگر باقى نخواهد ماند . در واقع ، عبادت توأم با عشق ، همان اخلاصى است كه شيطان از اول عجز خود را از برخورد با آن اعلام كرده بود و اخلاص هم يك فعل و عمل قلبى است و از جوارح و اعضاى ديگر ساخته نيست و اين عشق و اخلاص ، سدى است كه شيطان و هيچ يك از قواى اهريمنى نمى توانند از آن عبور كنند و مانعى غيرقابل نفوذ در برابر آنها است .
اللهم صل على محمد و آله ، و اشغله عنا ببعض أعدائك ، و اعصمنا منه بحسن رعايتك ، و اكفنا ختره ، و ولنا ظهره، و اقطع عنا اثره ؛
بار خدايا ! بر حضرت محمد و خاندان او درود فرست و شيطان را با برخى دشمنانت مشغول گردان (تا فرصت هجوم بر ما پيدا نكند) و با حسن بنده پرورى ات ما را از گزند او محفوظ بدار و خدعه و مكر او را از ما دور كن و فرار او و غلبه ى ما را مقدر گردان ؛ آن چنان كه جاى پايى در حريم ما برجاى نگذارد.
......................
