• بخشی از دعای شانزدهم
1- خداوند هر كس را كه پس از توكل به او، درباره فقرش شكایت به
كدر: تيره و تاريك.
يعنى: اى كسى كه تيره و تار نمى كند بخششهاى خود را به منت گذاشتن.
تنبيه: در عطا يا مردم بعضى به بعضى اگر منت گذارند باطل شود اجر و ثواب آن عطيه لكن عطاياى خدا اجر و ثواب در آن تصوير نشود پس لابد اگر منت گذارد تيره و سياه شود نه اينكه باطل گردد و لذا تعبير به كدر نمود نه به بطلان.
اى كسى كه به سبب او بى نياز شوند و بى نياز از او نشوند.
اى كسى كه رغبت كرده شود به سوى او و رغبت كرده نشود از او.
و اى كسى كه فنا و برطرف نمى كند خزانهاى او را سئوالها.
و اى كسى كه تبديل و تغيير نمى دهد حكمت او را وسيله ها.
بدانكه حكمت عبارت است از ايجاد به اصلح آن افعالى كه متعلق به ذات اقدس بارى است جاى آورده نشود مگر اكمل و اصلح پس اگر گوئى صدقات و ادعيه دفع نمايد بعضى از صوانح را يا باعث شود بر ايجاد بعضى از مقتضيات
اى كسى كه رغبت كرده شود به سوى او و رغبت كرده نشود از او.
و اى كسى كه فنا و برطرف نمى كند خزانهاى او را سئوالها.
و اى كسى كه تبديل و تغيير نمى دهد حكمت او را وسيله ها.
بدانكه حكمت عبارت است از ايجاد به اصلح آن افعالى كه متعلق به ذات اقدس بارى است جاى آورده نشود مگر اكمل و اصلح پس اگر گوئى صدقات و ادعيه دفع نمايد بعضى از صوانح را يا باعث شود بر ايجاد بعضى از مقتضيات اى كسى كه رغبت كرده شود به سوى او و رغبت كرده نشود از او.
................................
