• بخشی از دعای شانزدهم
1- خداوند هر كس را كه پس از توكل به او، درباره فقرش شكایت به
من: از براى تبعيض است.
يعنى: بعض حوائج من اى پروردگار من چنين و چنان است و به جاى كذا و كذا حاجت خود را ذكر نما.
و بعد سجده كن و در سجده اظهار ذلت و تخشع و خضوع نما.
ثقه الاسلام كلينى (ره) روايت نمايد به سند صحيح از حضرت صادق عليه السلام كه آن بزرگوار فرمودند: كه نزديكتر زمانى كه بنده به سوى خداى تعالى باشد وقتى است كه دعاء كند در حال سجود.
مروى است از عبدالله پسر هلال كه گفت: شكايت نمودم به سوى حضرت صادق عليه السلام از اينكه اموال من متفرق گرديده و چيزى بر ما نرسيده فرمودند: بر تو باد به دعا نمودن در حالت سجده زيرا كه آن نزديكتر وقتى است كه بنده به خدا نزديك شود.
و بگو در سجودت كه فضل و مهربانى تو مانوس نموده است مرا و احسان
تو دلالت و رهنمائى كرد مرا پس سئوال مى كنم من تو را به خودت و به محمد و آل او رحمتهايت بر آنها باد اينكه برنگردانى تو مرا نااميد اى صاحب كرم و بخشش.
.............................
