صحیفه سجادیه - دعای شماره ۱۹ - فراز ۵
اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ الْأَمْصَارِ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ، وَ تُكْمِلُ لَنَا بِهِ طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ، وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ، وَ تَزِيدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِنَا.
بار خدایا ما را آب ده آبى که از آن تلها روان سازى، و چاه ها را پر گردانى، و جویها را جارى نمائى، و درختها را برویانى، و نرخها را در همه ى شهرها ارزان کنى، و چهارپایان و آفریدگان را به نشاط و شادمانى آورى، و روزی هاى پاکیزه را براى ما به کمال برسانى، و کشت را برویانى، و پستان چهارپایان را پر شیر سازى، و توانائى بر توانائى ما بیافزائى.
