بخشی از دعای دوازدهم صحیفه سجادیه:
1- خداوند امور فاسد بندگانش را از راه توبه اصلاح
همس كلام: اخفاء او نمودن.
لمحه ى بصر: نظر نمودن به تندى و نظر بربودن.
لحجه: لغت.
يعنى: خدايا پس رحمت بفرست بر محمد و آل او و بگردان آن صداهاى نهانى دلهاى ما را و جنبشهاى اعضاى ما را و نگريستن چشمهاى ما را در باعثها و اسباب ثواب تو.
حتى به معنى غايت نيست بلكه به معنى تعليل است يعنى كى فوت رفتن.
حسنه: چيزى است كه شارع او را خواسته است و مطلوب او است مقابل او سيئه است. استيجاب، استحقاق جزا عوض عمل و مكافات آن يعنى تا اينكه فوت نشود از ما مطلوب تو كه سزاوار به آن جزاى تو را و باقى نماند براى ما گناهى كه مستوجب شويم به سبب آن گناه عقوبت تو را غرض از اين كلمات سئوال نمودن توفيق است از خداى تعالى بر اينكه بياورد تمام طاعات را و محفوظ بودن از تمام معاصى است انسب در عنوان دعاء به حسب فقراتى كه در آن مندرج است دعاء او (ع) فى الاعتراف و طلب التوبه الى الله عزوجل بود نه دعاى اشتياق.
......................
دعاى آن حضرت عليه السلام است به هنگام بيمارى
از دعاهاى آن حضرت است پس از اين ستايش، در درود بر رسول خدا
o و
و از دعاى امام عليه السلام بود، هنگامى كه به او ستم مى شد يا از
در درود و تحيت و طلب رحمت از خدا بر پيروان رسل و بر اهل
بنیاد صحیفه سجادیه در استان اصفهان در جهت توسعه فرهنگ قرآن و عترت براساس حدیث ثقلین در سال 1395 تاسیس گردید.
امید است این کتاب ازرشمند صحیفه سجادیه که تنها کتابی است که از سوی اهل بیت (ع) به نگارش درآمده و به عنوان زبور آل محمد و خواهر قرآن معروف است، بعد از قرآن و نهج البلاغه به آن توجه ویژه شود و در جامعه اسلامیمان مورد توجه و بهر برداری قرار گیرد.