• بخشی از دعای 20
- عدل گستر باشید.
- خشم خود را فرو خورید.
- فتنه‌ها و خصومت را خاموش
سوء: آن بدى كه عارض انسان شود هست. غرض از اين كلام آن است كه عرض مى كند به خداى تعالى كه تو منزهى از تمام نقايص و از جمله ى نقايص، خلف وعده است و تو وعده فرمودى بر اجابت مضطر و دفع بدى از آنها به قول خود عز من قائل: امن يجيب المضطر اذا دعاه و يكشف السوء، الان همه درهاى چاره مسدود شده است و مضطر و اهل سوء هستيم پس وعده ى كه فرمودى به جاى آور اگر چه كسى را قدرت نيست كه چون و چرا در افعال تو بتواند بكند.
مشيت را دو معنى است بر يك معنى صفت ذات است و بر معنى ديگر صفت فعل، اگر مشيت معنى او اختيار نمودن اصلح و اكمل باشد صفت ذات خواهد بود زيرا كه او عين علم و دانستن او است به چيزى كه در او خير و صلاح است، و اگر معنى او ايجاد شى ء و احداث او است به حسب اختيار او خواهد صفت فعل بود و به قرينه ى مهربان بودن و فرياد رسيدن مشيت در مقام صفت فعل است، اشبه و اولى افعل التفضيل است.
يعنى: شبيه ترين چيزها به خواسته تو و سزاوارترين امرها به تو در بزرگوارى تو مهربانى تو است كسى را كه طلب مهربانى از تو نمود و فريادرسى كسى است كه طلب فريادرسى نمود از تو و وجه اشبهيت آن است كه رحمت و غوث مقتضى ذات است او را و غضب بالعرض.
تضرع: ذليل و خوار و خاشع و خاضع بودن، طرح: انداختن طرح ما بين اليدين كنايه از كمال ذلت و خوارى است.
يعنى: پس رحم كن خوارى ما را به سوى تو و بى نياز كن تو ما را زيرا كه انداختيم نفسهاى خود را پيش تو در بعضى از نسخه هاى صحيفه بدل اغثنا اغثنا ضبط شد او از اغاثه به معنى اعانت است.
........................
