بخشی از دعای دوازدهم صحیفه سجادیه:
1- خداوند امور فاسد بندگانش را از راه توبه اصلاح
اى پسر مسعود: علماى ايشان و فقهاى ايشان خيانت كنندگان هستند، بدان و آگاه باش كه ايشان فجره هستند اشرار خلق خدا هستند.
خود ايشان و تابعان ايشان و هر كه در نزد ايشان بيايد و از ايشان چيزى اخذ نمايد و ايشان را دوست داشته باشد و با ايشان مجالست نمايد، و با ايشان مشورت نمايد خواهد از اشرار خلق خدا بود و خداى آنها را داخل آتش نمايد در حالتى كه گنگ و لال و كور باشند جاى ايشان جهنم است هر وقت كه آتش ساكن شود بيفزائيم ما بر ايشان آتش سوزان را و چون پوستهاى آنها پخته و برشته شود پوست ديگرى تبديل مى نمائيم كه تا آنكه بچشند عذاب را، وقتى كه آنها را در جهنم اندازند شنيده شود از جهنم نعره ى، چنان جهنم به جوش و خروش آيد كه نزديك است كه از غضب پارچه پارچه شود.
هرگاه اهل جهنم اراده نمايند از شدت غم و حزن و اندوه كه از جهنم بيرون آيند يعنى فرار نمايند آنها را برگردانند به آتش و به آنها گفته شود كه بچشيد عذاب سخت سوزان را چنان در جهنم نعره نمايند مثل نعره ى حمار و كسى به فرياد آنها نرسد ايشان ادعاء نمايند كه بر دين من هستند و بر سنت من و بر طريقه ى من هستند و بر شريعت من هستند آنها از من بيزارانند و من از آنها بيزارم.
اى پسر مسعود: با ايشان در ميان مردم مجالست نكن و در بازار با ايشان معامله نكن اگر راه را گم نمودند ارشاد ايشان نكن اگر تشنه شوند ايشان را آب نده زيرا كه خداى عزوجل مى فرمايد: هر كه دنيا و زينت او را مى خواهد مى دهيم او را دنيا و دنياى او را ناقص نمى كنيم لكن او را بهره و حظ و نصيب در آخرت نيست هر كه قصد او زراعت دنيا است ما مى دهيم لكن او را نصيب بهشت نيست.
.................................
