̶ اى خدائى كه ذكرش (در دلها) فخر و شرافت اهل ذكر است (زيرا هر كه به ياد خداست ياد حق ظاهر و باطن او را مظهر جمال و كمال خود مى گرداند و دلش را از صفات نقص پاك و به اوصاف كمال آراسته مى سازد و چنين شخص نزد همه با فخر و شرافت و در دو عالم عزيز و سعادتمند است) و اى خدائى كه شكر و سپاسش فوز و سعادت سپاسگزار آن است و طاعت و بندگيش اهل طاعت را (از هر رنج و درد و غم و اندوه عالم) نجات بخش است اى خدا درود فرست بر محمد و آل پاكش و دلهاى ما را چنان به ذكر خود (و به ياد خويش سرگرم ساز) كه از فكر و ذكر ما سوى الله فارغ گردد و زبان ما را آن سان به شكر و سپاس خود مشغول دار كه ابدا به شكر ديگرى نپردازد و اعضاء و جوارح ما را چنان مستغرق طاعت خود گردان كه از طاعت غير تو باز ماند
̶ سپس اى خدا اگر بر ما (در دوران عمر و گردش سال و ماه) از كارها زمان فراغتى تقدير فرمودى (كرم كن و) در آن فراغت ما را (از معصيت و به طالت و شهوت رانى) سالم و محفوظ بدار كه ابدا امور ناگوارى و رنج و ملالى (از بيكارى و فراغت) به ما نرسد (و حتى كار بيهوده و لهو و لغو و عبثى سر نزند) تا آنكه فرشتگان نويسنده اعمال زشت با نامه خالى از گناه از ما باز گردند و فرشتگان اعمال نيك با دل مسرور و شاد مراجعت كنند چون از ما حسنات و اعمال خير نگاشته اند.
̶ و اى خدا هنگامى كه ايام زندگى ما به پايان رسد و مدت عمر ما سر آيد و به دعوتت كه البته همه را دعوت خواهى كرد (در پيشگاه حضرتت) و همه عالم از اجابت آن ناچارند ما را (در پيشگاهت) احضار كنى پس درود فرست اى خدا بر محمد و آل پاكش و در آن هنگام سخت (كرم فرما) و آخر عملى و خاتمه ى كارى كه از فرشتگان نويسنده ى اعمال در نامه ى عمل ما بشمار آورند توبه ى مقبول درگاهت قرار ده و بعد از آن توبه مقبول ديگر ما را از ارتكاب هر گناه و اكتساب هر معصيت نگاه دار
̶ و پرده اى كه (در دنيا) روى اعمال زشت ما انداخته اى از مشاهده ى خلق روز ظهور اخبار (و اسرار و افكار و باطن اعمال) بندگان آن پرده را از روى كار ما برنينداز (و ما را در آن روز رسواى عالم مگردان)
̶ كه البته تو در حق آنانكه بدرگاهت دعا مى كنند بسى مهربان خدائى هستى و درباره آنانكه تو را به حاجتهاى خود ندا مى كنند البته نداى آنها را سريع اجابت خواهى كرد.
..........................
