نیاز و نیازمند
• بخشی از دعای 12
اللغه: صور، بضم الفاء شاخ تيز و نائى كه به او روز محشر نوازند.
شاخص: يعنى راست و مستوى نگهداشتن،
حلول: بالضم به معنى نزول و پائين آمدن.
تنبيه: بيدار كردن، نفخه: دميدن، صرع: انداختن و هلاك شدن
رهاين: جمع رهين به معنى وثيقه و گرو.
التركيب: شاخص صفت صور، صرعى اضافه برهائن كه اضافه به قبور شده است، مفعول ثانى ينبه.
شرح: يعنى اى خداى من اسرافيل صاحب صور ايستاده كسى است كه انتظار مى كشد از جانب تو اذن و نزول امر را تا اينكه بيدار نمايد به سبب نفخه و دميدن آن انداخته شده گرو گذاشته شده ى در قبور يعنى مردگان را.
تذنيب: بيان شد كه صور نيتى است كه به او نوازند و ظاهر آن است كه دو وقت او نواز و نواخته خواهد شد در يكى فاعل اسرافيل است و وقت ديگر فاعل او خداى، روايت شده است از على بن ابراهيم رحمه الله عليه به اسناد خود از فاخته از على بن الحسين عليهماالسلام كه گفت: سئوال از دو نفخه شده كه چه مقدار ما بين آن دو نواز است؟ فرمودند: ماشاءالله پس عرض شد در خدمت ايشان كه: يا بن رسول الله خبر بده مرا كه چه گونه نفخ در صور خواهد دميد؟ فرمودند: اما نفخه ى اولى خلاق عالم امر نمايد به اسرافيل كه نازل شود در زمين پس هبوط نمايد اسرافيل به سوى دنيا و با او است صور و از جهت صور يكسر است دو طرف دارد و از هر طرف تا طرف ديگر مسافت ما بين
آسمان و زمين است فرمودند كه زمانى كه ملائكه ملاحظه نمايند كه اسرافيل هبوط به زمين نمود و با او صور است تكلم مى نمايند با هم كه خلاق عالم اذن داد در مردن اهل آسمان و زمين فرمودند كه اسرافيل هبوط نمايد به بيت المقدس و روى به كعبه كند پس مى دمد بر صور آوازى از طرفى كه جانب زمين است بيرون مى آيد باقى نمى ماند در روى زمين صاحب روحى مگر اينكه صيحه مى نمايد و مى ميرد و از طرف ديگرى كه جانب آسمان است آوازى بيرون مى آيد كه باقى نمى ماند در جانب آسمان صاحب روحى مگر اينكه صيحه زنند و مى ميرند پس خلاق عالم مى فرمايد : به اسرافيل كه: اى اسرافيل بمير، پس او مى ميرد به همين حال مى ماند ماشاءالله پس امر كنند به آسمان كه فنا شود و او فناء و هلاك مى شود و امر مى كنند به كوهها كه در زوال و فنا شود زائل و فانى شوند و زمين را مبدل كند به زمين ديگر يعنى به زمينى كه بر او معصيت نشده باشد آن زمين نه در آن كوه است و نه علف مثل روز اول كه دحوالارض نموده بود و عرش خود بالاى آب قرار مى دهد مثل روز اول نگهدارد او را به عظمت و قدرت او، فرمودند پس در اين وقت ندا كند حضرت جبار به آوازى از قبل او آواز بلند كه مى شنوند اقطار آسمان، و زمين كيست پادشاه در اين روز؟ هيچكس جواب ندهد پس در اين وقت مى فرمايد خلاق عالم جواب خود: كسى نيست مالك ملك مگر خودم من مقهور كردم خلايق را و مى ميرانم نيست خداى مگر من وحده شريك از براى من نيست و نيست وزير از براى من، من خلق كردم خلق را و من مى راندم ايشان را به مشيت خودم و زنده كردم به قدرت خودم، فرمودند پس مى دمد خلاق عالم به صور دميدنى پس بيرون مى آيد آواز از يكى از دو طرف صور كه در جانب آسمان است پس باقى نماند در آسمان احدى مگر اينكه زنده گردد و بايستد مثل اول و برگردند حمله ى عرش و حاضر شود بهشت و دوزخ و جمع آورى مردم كنند از براى حساب، را وى گويد: ديدم حضرت على بن الحسين عليهما الصلوه و السلام گريه مى كرد در اين وقت گريه ى شديدى.
از اين حديث شريف معلوم مى شود كه در نفخه ى اولى از هر دو طرف آواز بلند شود و در نفخه ى دويم از يك سمت و نكته ى او واضح است، و نفخه ى اولى نفخه ى اماته است و نفخه ى دويم نفخه ى احيا است.
........................
چون به دعا آغاز مى كرد نخست خداى را
از دعاهاى آن حضرت است آن گاه كه از شيطان ياد مى شد پس، از او
و از دعاى امام عليه السلام بود هنگامى كه از شيطان ياد شد و از او
حديث كرد ما را سيد بزرگوار نجم الدين (گوينده «حدثنا») در اول سند نجم
بنیاد صحیفه سجادیه در استان اصفهان در جهت توسعه فرهنگ قرآن و عترت براساس حدیث ثقلین در سال 1395 تاسیس گردید.
امید است این کتاب ازرشمند صحیفه سجادیه که تنها کتابی است که از سوی اهل بیت (ع) به نگارش درآمده و به عنوان زبور آل محمد و خواهر قرآن معروف است، بعد از قرآن و نهج البلاغه به آن توجه ویژه شود و در جامعه اسلامیمان مورد توجه و بهر برداری قرار گیرد.