اللغه:
رخاء: يعنى وسعت مقابل شدت.
سفير: پيغام آور و او را در فارسى ايلچى گويند.
روه: جمع بر نيكوئى.
كرام: جمع كريم: يعنى صاحب اوصاف كريمه و محموده و حسنه.
شرح: يعنى صلوات بفرست بر رسولان خود از ملائكه به سوى اهل زمين به بدى آنچه كه نازل مى شود از بلاء و خوبى وسعه و بر حفظه كرام الكاتبين. بيان: هر چيزى كه از آسمان نازل شود از مكروهات و بليات و محمودات، و حسنات با او ملائكه هستند كه مكروهات را به اهل او رسانند و همچنين محمودات را و جمعى هم از ملائكه هستند كه كتابت اعمال مردم را كنند از بديهاى صادره و خوبيها با هر نفرى دو ملك است كه كاتب اعمال ايشان است.
چنانچه از پيغمبر صلى الله عليه و آله روايت شده است، كه كاتب حسنات در طرف راست انسان است و كاتب سيئات از سمت چپ و صاحب راست امير است بر صاحب چپ، پس اگر انسان عمل خوب كند مى نويسد او را ملك جانب راست يك بده و اگر عمل بد كند مى گويد صاحب يمين به صاحب يسار كه واگذار او را هفت ساعت شايد توبه كند يا استغفار نمايد.
پس ظاهر آن است كه همين جماعت باشند كرام الكاتبين.
تو پندارى كه بد كو رفت و جان برد
حسابش با كرام الكاتبين است.
.........................
