بخشی از دعای دوازدهم صحیفه سجادیه:
1- خداوند امور فاسد بندگانش را از راه توبه اصلاح
كرب: اندوه.
حذر: ترسيدن از چيزى، فتنه: بليه و عقوبت.
يعنى: سهل نما تو به سوى ايشان هر اندوه و حزنى كه نازل شود، بر ايشان روز بيرون رفتن ارواح ايشان از بدنهايشان و عافيت بده تو ايشان را از چيزهائيكه به سبب آنها بليه و عقوبت و عذاب واقع مى شود از محذورات و مخلوقات ارواح ايشان. سخت و صعب و بدتر از براى انسان نيست مگر وقت مردن با اينكه او اسهل است از ساير مراتب بعد از مردن و مع ذلك اصعبست بر او.
كبه: به معنى حمله نمودن و دفعه و روى افتادن.
خلود: طول مكث كبه عطف است بر محذورات اين و طول خلود بعضى از اقسام فتنه است يعنى عافيت بده ايشان را از حمله نمودن آتش و زيادتى ماندن در آن.
مقيل: محل خوابگاه، يعنى بگردان تو ايشان را به سوى ايمنيت از محل خوابگاه پرهيزكنندگان آن ماوى و منزل و مكان كه از براى خوبان و متقيان معدو قرار دادى تابعين را به گردان در آن مكان كه هم خانه با ايشان شوند.
.....................
