و از دعاى امام عليه السلام بود، براى مرزداران
- خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و به عزّت خود، مرزهاى مسلمانان را استوار فرما و به قدرت خويش، نگهبانان آن را يارى ده و از دارايى خويش، بخشش هاى آنان را فراوان ساز.
- خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و بر تعدادشان بيفزا و سلاح (جنگى)شان را تيز كن و قلمروِ آنان را نگهدار و حومه آنان را نفوذناپذير كن و جمعشان را الفت ده و امرشان را تدبير فرما و آذوقه يشان را پياپى برسان و سنگينى هايشان را به تنهايى كفايت فرما و با پيروزى نيرومندشان كن و با شكيبايى ياريشان ده و چاره انديشى را به آنها بياموز.
- خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و آنچه را نمى شناسند، به آنان بشناسان و آنچه نمى دانند، به ايشان بياموز و به آنچه بينايى ندارند، بينا ساز.
- خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و هنگام برخورد با دشمن، ياد دنياى فريبنده گول زننده را از خاطرشان ببر و انديشه مال فتنه انگيز را از دلشان برطرف كن و بهشت را در مقابل چشمانشان قرار ده و آنچه را در آن آماده ساخته اى از خانه هاى هميشگى و سراهاى كرامت و حوريان زيباروى و جوى هايى كه به نوشيدنى هاى گوناگون روان شده و درختانى كه شاخه هايشان به انواع ميوه ها خم گشته، در مقابل ديدگانشان نمايان ساز. تا هيچ يك از آنان آهنگ پشت كردن (به دشمن) نكند و با نفس خود، حديث فرار از همانند خود را بازگو ننمايد.
- خداوندا بدين وسيله، دشمنانشان را درهم شكن و چنگالشان را از آنان جدا كن و ميان آنان و سلاح هايشان جدايى انداز و رگ هاى دلشان را بكن و ميان آنها و زاد و توشه اشان جدايى انداز و در راه هايشان سرگردانشان ساز و از هدفشان گمراهشان نما و كمك رسانى را از ايشان قطع كن و از تعدادشان بكاه و دل هايشان را از ترس پر ساز و دست هايشان را از گشودن بازدار و زبان هايشان را از گفتن ببند و با (شكست) ايشان، پشت سرى هايشان را پراكنده ساز و آنان را براى كسانى كه در پس ايشانند، عبرت گردان و با خوارى آنان طمع آيندگانشان را قطع نما.
- خداوندا رحم زنانشان را عقيم گردان و صلب مردانشان را خشك نما و نسل چهارپايان و گاو و گوسفند و شترانشان را قطع كن و آسمانشان را در باريدن و زمينشان را در روييدن، اذن نده.
- خداوندا و به وسيله آن، تدبير مسلمانان را قوّت بخش و شهرهايشان را استوار ساز و ثروت هايشان را بيفزا و خاطرشان را از سرگرمى به جنگ با دشمن براى عبادت خويش و كارزار با آنان براى خلوت با خودت آسوده ساز تا در همه جاى زمين، جز تو پرستش نشود و پيشانى هر يك از آنان جز در برابر تو به خاك گذاشته نشود.
- خداوندا مسلمانان هر ناحيه را به جنگ با مشركانى كه در مقابل آنند، گسيل دار و آنان را از جانب خود با فرشتگانى كه پى درپى آيند، يارى فرما. تا با كشتن و اسير گرفتن، آنها (مشركان) را به انتهاى خاك در زمينت برانند، يا به يكتايى تو كه معبودى جز تو نيست، تنها و بى شريك هستى، اقرار نمايند.
- خداوندا و همه دشمنانت را بدين سرنوشت دچار كن، در هر شهرى كه باشند از هند و روم و تركستان و خزر و حبشه و نوبه و زنگبار و سقالبه و ديالمه و ديگر امّت هاى مشرك، كه نام ها و نشانه هايشان پنهان است و به دانايى، خود آنها را مى شناسى و به توانايى ات بر آنان اشراف دارى.
- خداوندا مشركان را به مشركان مشغول گردان و از چيرگى به نواحى مسلمانان، بازدار و با كاستن عددشان، از كاستن (مسلمانان) جلوگير باش. و با تفرقه افكنى ميان آنان، از گرد آمدن بر ضدّ مسلمانان بازشان دار.
- خداوندا، دل هايشان را از آرامش و تن هايشان را از قوّت تهى دار و قلب هايشان را از چاره جويى بى خبر ساز و اندامشان را از جنگيدن با مردان سست گردان و ايشان را از پيكار با دلاوران بترسان و بر آنان سپاهى از فرشتگانت را با عذابى از عذاب هايت بفرست. مانند كارت در روز بدر. تا بدين سبب، ايشان را ريشه كن سازى و سختى و صلابتشان را براندازى و تعدادشان را از هم بپاشى.
- خداوندا و آب هايشان را به وبا و خوردنى هايشان را به امراضْ درآميز و شهرهايشان را در زمين فروبر و پيوسته آن را سنگباران فرما و آن را به قحطى و خشكسالى دچار ساز و آذوقه هايشان را در بى بركت ترين و دورترين (نقاط) زمين خود قرار ده و پناهگاه هاى آن را از آنها بازدار، آنان را دچار گرسنگى دائم و بيمارى دردناك گردان.
- خداوندا و هر رزمنده اى از اهل دينت كه با آنها بجنگد و هر مجاهدى از پيروان سنّت تو كه با ايشان جهاد نمايد تا دين تو برتر و حزب تو قوى تر و بهره تو كامل تر گردد، پس او را با آسانى روبرو كن و كارش را اصلاح نما و پيروزى را براى او به عهده گير و براى او يارانى برگزين و پشت او را قوى ساز و درآمدش را وسعت ده و از نشاط بهره مند فرما و گرمى آرزو را از او فرونشان و او را از اندوه تنهايى حفظ كن و ياد خانواده و فرزند را فراموشش ساز.
- و او را به نيّت خوش، راهنمايى فرما و تندرستى اش را به عهده گير و رهايى از آفت ها را، همراهش فرما و از ترس، سالمش دار و دليرى در دلش انداز و نيرومندى را، روزى اش كن و با يارى خود توانايش گردان و راه ها و روش ها(ى جهاد) و سنّت ها(ى اسلامى) را، به او بياموز و در داورى نمودن، پايدارش فرما و خودنمايى را از او دور كن و او را از شهرت طلبى نجات ده و فكر و ذكر و مسافرت و اقامتش را، در راه خود و براى خود قرار ده.
- پس هرگاه با دشمن تو و دشمن خودش روبرو شد، آنها را در چشمش اندك نما و مقامشان را در دلش كوچك گردان و او را بر آنان پيروز فرما و آنها را بر او چيره نساز. پس اگر (زندگى اش را) براى او به خوش بختى پايان دادى و شهادت را برايش رقم زدى، بعد از آن باشد كه دشمنت را با كشتن نابود نموده و با اسيرى، ايشان را به سختى افكنده و مرزهاى مسلمانان ايمن شده و دشمنت روگردانده، فرار نموده است.
- خداوندا و هر مسلمانى كه جنگجويى يا مرزدارى را، در (امور) خانه اش جانشين شد، يا در نبود او خانواده اش را نگهدارى كرد، يا او را به پاره اى از دارايى خود يارى داد، يا او را با ساز و برگ جنگ كمك نمود، يا او را بر جهاد تشويق كرد، يا او را با دعا در جهتى كه به آن رو آورد همراهى نمود، يا آبرويش را در نبود او نگهداشت؛ پس وى را همسنگ و همگون پاداش او، پاداش ده و كارش را عوضِ نقد عطا كن كه سود آنچه پيش فرستاده و شادى آنچه را انجام داده، به زودى دريافت كند. تا آنگاه كه زمان او به پايان رسد، به آنچه از فضلت براى او روان ساخته اى و از بزرگى ات برايش آماده كرده اى، برسد.
- خداوندا و هر مسلمانى كه امر اسلام او را نگران ساخت و اجتماع مشركان بر ضدّ ايشان، اندوهگينش نمود، از اين رو قصد جنگ كرد، و آهنگ جهاد نمود، امّا ناتوانى او را بازداشت، يا فقر او را به درنگ واداشت، يا حادثه اى او را (از جهاد) عقب انداخت، يا مانعى در راه اراده اش ايجاد شد؛ پس نام او را در عبادت كنندگان بنويس و پاداش مجاهدان را براى او واجب گردان و او را در صف شهيدان و صالحان قرار ده.
- خداوندا بر محمّد بنده خود و فرستاده ات و خاندان محمّد درود فرست، درودى بالاى همه درودها و مشرف بر همه تحيّت ها. درودى كه مدّتش پايان نپذيرد و شماره اش قطع نگردد. مانند كامل ترين درودهايت كه بر هر يك از اوليايت فرستاده شده. به درستى كه تو بسيار نعمت دهنده، ستوده، آغازگر، بازگرداننده، انجام دهنده هر چه بخواهى مى باشى.
............................
