از دعاهاى امام عليه السلام است در پناه بردن به خداوند متعال
- خداوندا اگر خواهى ما را ببخشايى، از احسان توست و اگر بخواهى ما را عذاب كنى، از عدالت توست.
- پس به منّت خود، بخشايشت را بر ما آسان گردان و به گذشت خود، ما را از عذابت ايمن ساز. زيرا ما طاقت عدالت تو را نداريم و بدون بخشايش تو، هيچ يك از ما نجات نمى يابيم.
- اى بى نيازترين بى نيازان، اينك ما بندگانت در پيشگاه توايم و من نيازمندترين نيازمندان به توام، پس نياز ما را به توانگرى خود برطرف كن و به منع خويش، ما را نااميد مكن. وگرنه كسى كه از تو نيك بختى خواسته، بدبخت كرده اى و آنكه از احسانت بخشش خواسته، محروم نموده اى.
- پس در اين هنگام از جانب تو به چه كسى رو آوريم؟ و از درِ خانه تو به كجا رويم؟ پاك و منزّهى تو! ما درماندگانيم كه اجابت آنها را واجب گردانده اى و ما گرفتارانيم كه رفع گرفتارى آنها را وعده داده اى.
- و شبيه ترين چيزها به اراده ات و سزاوارترين كارها به بزرگوارى ات، بخشش است بر آنكه از تو رحمت خواسته و كمك به كسى است كه از تو كمكى طلبيده. پس به زارى ما به درگاهت رحم كن و چون خويش را در پيشگاه تو افكنده ايم، بى نيازمان گردان.
- خداوندا چون بر نافرمانى از تو، شيطان را همراهى نموديم، او ما را شماتت كرد. پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و پس از آنكه به خاطر تو از او دورى كرديم و به درگاه تو روى آورديم، اندوهى به ما نرسان كه او را شاد گرداند.
......................
