از دعاهاى امام عليه ‏السلام است هنگامى كه بيمار مى ‏شدند يا اندوه گرفتارى به ايشان رو مى ‏آورد


•    خدايا، بر تندرستى ‏ام كه پيوسته تاكنون از آن برخوردار بوده‏ام تنها تو را مى‏ ستايم و براى بيمارى‏ام كه اينكه پديد آورده‏اى فقط تو را با ستايش و مدح مى‏خوانم.

•    نمى‏دانم، پروردگارا، كدامين حال براى سپاس به درگاهت سزاوارتر بود، كدامين وقت به ستودنت شايسته‏ تر.

•    به گاه صحت كه نعمت‏هاى شيرين خود را گواراييم ساختى، و براى كسى خشنودى و عنايتت نشاطم بخشيدى. و بر انجام دادن تكاليف كه خود توفيقش بدادى توانايم فرمودى.

•    يا وقت بيمارى كه مرا با آن مى‏آزمايى و به سان نعمت به من ارمغان مى‏دارى تا بار گناهانى كه بر دوشم گران است سبك گردانى، و از خطاهايى كه خويش را در آن غرق كرده‏ام پاك نمايى. و به انجام دادن توبه آگاهم كنى و با ياد كردن نعمت‏هاى گذشته گناهانم بزدايى.

•    در اين احوال چه بسا اعمال پاكيزه‏اى كه دو فرشته نويسنده اعمال برايم نوشته‏اند كه نه عقلى در آن انديشيده و نه زبانى به آن گويا گشته و نه عضوى در به جاى آوردنش رنجيده است بلكه احسانى است كه از تو به من رسيده و بخشايشى از ناحيه كرمت كه مرا سزاوار ديده.

•    بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و آنچه برايم پسنديده‏اى محبوبم نما و آنچه بر من فرستاده‏اى آسانم فرما. مرا از پليدى كردار گذشته‏ام بپالاى و زشتى اعمال پيشينم بزداى. شيرينى سلامت را به من بنماى.
•    و خنكاى تندرستى را به من بچشان، و چنان كن كه بيمارى مرا با عفو خويش به پايان رسانى، و بهبودى مرا با گذشت خود مقرون گردانى. مرا به رحمتت از اندوه برهانى، و چون از اين گرفتارى‏ها رهانيدى به دروازه‏هاى گشايش و آسايش برسانى.

•    زيرا تو دهنده احسان بى شمارى و بخشاينده نعمت‏هاى سرشارى، بسيار بخشنده و بزرگوارى و داراى شكوه و جلال بيكران.

---------------------------

منبع