از دعاهاى امام عليه السلام است در عاقبت به خيرىها
• اى آن كه يادش يادآوران را شرف و سرافرازى بود، و سپاسش سپاس گزاران را رستگارى و پيروزى باشد. و طاعتش فرمان بران را نجات و بهروزى دهد؛ بر محمد و خاندانش درود فرست و قلبهايمان را به ياد كرد خود از ياد ديگران بازدار، و زبانمان را به شكرت از شكر ديگران و اعضايمان را به طاعتت از طاعت ديگران مشغول ساز.
• بار خدايا، اگر وقت فراغتى نصيبمان كردهاى چنان نما كه فراغتى سالم باشد كه گناهى در آن گريبانمان نگيرد، و برايمان هيچ ملالتى در پى ندارد، تا نگارندگان گناه با ديوانى تهى از گناه از نزدمان بازگردند و نويسندگان پاداش شادمان از نيكىهايى كه نوشتهاند تركمان كنند.
• آن گاه كه دوران زندگى مان به سر آيد و مدت عمرمان سپرى گردد و دعوتتت كه حتمى و گريزى از آن نباشد ما را فراخواند، بر محمد و خاندانش درود فرست و فرجام كارمان را كه نويسندگان اعمال نگاشتهاند توبهاى قبول قرار ده توبهاى كه پس از آن ما را بر جرمى كه مرتكب شدهايم يا گناهى كه انجام دادهايم بازخواست نكنى.
• و پردهاى كه بر ما افكندهاى در حضور شاهدان در آن روزى كه اسرار بندگان فاش مىسازى كنار نزنى.
• كه بى گمان تو مهربانى نسبت به آن كه سخن به دعايت راند و پاسخ دهى به آن كه تو را خواند.
--------------------------------
