صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۲ - فراز ۲
وَ فُرْقَاناً فَرَقْتَ بِهِ بَيْنَ حَلَالِكَ وَ حَرَامِكَ، وَ قُرْآناً أَعْرَبْتَ بِهِ عَنْ شَرَائِعِ أَحْكَامِكَ وَ كِتَاباً فَصَّلْتَهُ لِعِبَادِكَ تَفْصِيلًا، وَ وَحْياً أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَنْزِيلًا.
و آن را فرقان و جداکنندهى (بین حق و باطل) گردانیده اى که به وسیله ى آن حلال و حرام خود را از هم جدا کرده اى، و قرآن و خوانده شده اى که به آن راه هاى احکامت را هویدا ساخته اى، و کتاب و نوشته شده اى که آن را براى بندگانت تفصیل و شرح داده اى (بعضى در واجبات، محرمات، مستحبات، مکروهات و مباحات، و برخى در عقوبات، اخلاق، آداب و مواعظ، و پاره اى در اخبار گذشته و آینده و درباره ى بهشت و بهشتیان و دوزخ و دوزخیان و مانند آن ) و وحیى که آن را بر پیغمبرت محمد- رحمتها و درودهاى تو بر او و بر آل او باد- فروفرستاده اى.
