صحیفه سجادیه - دعای شماره ۲۵ - فراز ۲

إِلَهِي امْدُدْ لِي فِي أَعْمَارِهِمْ، وَ زِدْ لِي فِي آجَالِهِمْ، وَ رَبِّ لِي صَغِيرَهُمْ، وَ قَوِّ لِي ضَعِيفَهُمْ، وَ أَصِحَّ لِي أَبْدَانَهُمْ وَ أَدْيَانَهُمْ وَ أَخْلَاقَهُمْ، وَ عَافِهِمْ فِي أَنْفُسِهِمْ وَ فِي جَوَارِحِهِمْ وَ فِي كُلِّ مَا عُنِيتُ بِهِ مِنْ أَمْرِهِمْ، وَ أَدْرِرْ لِي وَ عَلَى يَدِي أَرْزَاقَهُمْ.

بار خدایا عمرشان را براى من دراز گردان، و مدت زندگانیشان را بسیار نما، و خردانشان را براى من پرورش ده، و ناتوانشان را نیرومند ساز، و تنها و کیش ها و خوهاشان را براى من سالم بدار، و در جانها و اندامشان و در هر چه از کار ایشان به آن مى‏ کوشم تندرستى ده (از دردها و پیشامدهاى ناروا نگاهداریشان فرما) و روزی هاشان را براى من و به دست من فراوان گردان.