صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴ - فراز ۷
فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ، وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ.
پس خدایا آنچه را که براى تو و در راه تو از دست داده اند براى ایشان فراموش مکن (جزاء و پاداش بسیار به آنان عطا فرما) و براى آنکه مردم را بر (دین) تو گرد آوردند، و براى (رضاى) تو با پیغمبرت (همراه بوده) دعوت کنندگان به سوى تو بودند ایشان را از خشنودى (رحمت) خود خشنود ساز.
