صحیفه سجادیه - دعای شماره ۲۰ - فراز ۱۴
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا أُظْلَمَنَّ وَ أَنْتَ مُطِيقٌ لِلدَّفْعِ عَنِّي، وَ لَا أَظْلِمَنَّ وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى الْقَبْضِ مِنِّي، وَ لَا أَضِلَّنَّ وَ قَدْ أَمْكَنَتْكَ هِدَايَتِي، وَ لَا أَفْتَقِرَنَّ وَ مِنْ عِنْدِكَ وُسْعِي، وَ لَا أَطْغَيَنَّ وَ مِنْ عِنْدِكَ وُجْدِي.
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و (مرا در پناه رحمت خود حفظ فرما تا) ستم دیده نشوم که تو بر جلوگیرى از ستم به من توانائى، و نه من (به دیگرى) ستم نمایم که تو مى توانى مرا (از ستم نمودن) بازدارى، و گمراه نشوم که راهنمائى به من براى تو آسان است، و بى چیز و نیازمند نگردم که گشایش (زندگى) من از تو است، و (در بین مردم) سرکشى ننمایم که توانگرى من از تو است.
