• بخشی از دعای شانزدهم
1- خداوند هر كس را كه پس از توكل به او، درباره فقرش شكایت به
در اين دعا امام در مقام التجاء به خداوند بزرگ است
― در جمله ى اول عرض مى كند: (بار خداوندا اگر بخواهى ما را عفو كنى و بر ما ببخشائى اين از روى فضل و بخشش تو است و اگر بخواهى كيفر نمائى اين بر اساس آئين عدالت تو است) (اللهم ان تشا تعف عنا فبفضلك، و ان تشا تعذبنا فبعدلك).
― پس از آن مى افزايد حال كه چنين است (بر اساس نعمت و منتى (كه به همه ى موجودات) عنايت مى كنى راه عفوت را بر ما سهل و آسان گردان و با صفت گذشت خود، ما را از عذابت پناه ده) (فسهل لنا عفوك بمنك، و اجرنا من عذابك بتجاوزك).
― و به دنبال آن دليل اين خواسته را چنين بيان مى كند: (كه ما طاقت عدالت تو را نداريم و بدون عفو و گذشت تو، راه نجات براى هيچيك از ما وجود نخواهد داشت) (فانه لا طاقه لنا بعدلك، و لا نجاه لاحد منا دون عفوك).
― آنگاه خداوند را با صفت غنا و بى نيازى مخاطب قرار داده عرض مى كند: (اى كسى كه از همه ى اغنياء بى نيازترى هم اكنون ما بندگان در پيشگاه تو حاضريم و من محتاج تر از همه ى نيازمندان نسبت به توام. بنابراين نادارى ما را با وسعت خود جبران فرما و اميد ما را با دريغ نمودنت قطع مگردان) (يا غنى الاغنياء، ها نحن عبادك بين يديك، و انا افقر الفقراء اليك، فاجبر فاقتنا بوسعك، و لاتقطع رجاءنا بمنعك).
― سپس عرض مى كند اگر چنين شود نتيجه آن خواهد شد (آن كس كه اراده داشت به واسطه ى تو سعادتمند گردد به شقاوت افكنده اى و آنكه تصميم داشت با فضل تو به جائى برسد محرومش ساخته اى) (فتكون قد اشقيت من استسعد بك، و حرمت من استرفد فضلك).
― چنين كسى به كجا مى تواند روى آورد و از چه كسى پناه جويد لذا عرض مى كند: (بنابراين بازگشت ما از تو به سوى كه خواهد بود و از درگاه تو به كدام سمت روآوريم؟ (فالى من حينئذ منقلبنا عنك؟ و الى اين مذهبنا عن بابك؟).
― و با تنزيه خداوند دعاى خود را چنين ادامه مى دهد: (خداوندا) تو از هر عيب و نقصى منزهى ما مضطر و بيچارگانى هستيم كه اجابت دعايشان را واجب ساخته اى و گناهكارانى هستيم كه وعده ى رفع مشكل به آنان عنايت كرده اى (سبحانك نحن المضطرون الذين اوجبت اجابتهم، و اهل السوء الذين وعدت الكشف عنهم).
― به دنبال اين قسمت دليل رفع مشكلات و گرفتاريها را چنين عرضه مى دارد: (شبيه ترين اشياء به مشيت تو و سزاوارترين امر در عظمت تو آن است كه رحمت آورى بر كسى كه از تو درخواست رحمت كرده و فريادرسى كنى نسبت به كسى كه به درگاه تو استغاثه آورده است) (و اشبه الاشياء بمشيتك، و اولى الامور بك فى عظمتك رحمه من استرحمك، و غوث من استغاث بك).
― بنابراين: (به تضرع و زارى ما در پيشگاهت رحمت آور و هنگامى كه خود را در برابرت به خاك افكنده ايم بى نياز فرما) (فارحم تضرعنا اليك و اغننا اذ طرحنا انفسنا بين يديك).
― و خواسته ى بعدى را چنين عرضه مى دارد: (بار خداوندا شيطان، ما را مورد شماتت خود قرار داده بدان خاطر كه در معصيت تو از او پيروى كرده ايم پس بر محمد و آلش درود فرست و اكنون كه او را ترك گفته و به سوى تو روى آورده ايم به او مجال شماتت مده) (اللهم ان الشيطان قد شمت بنا اذ شايعناه على معصيتك فصل على محمد و آله، و لا تشمته بنا بعد تركنا اياه لك و رغبتنا عنه اليك).
..........................
نيايش دعاى آن حضرت عليه السلام است در ترس
از دعاهاى آن حضرت است هنگامى كه چيزى او را اندوهگين مى كرد و
و از دعاى امام عليه السلام بود، در ياد كردن توبه و درخواست نمودن آن
̶ پروردگارا و (پس از درود و ثناى رسول اكرمت) درود بر حاملان
بنیاد صحیفه سجادیه در استان اصفهان در جهت توسعه فرهنگ قرآن و عترت براساس حدیث ثقلین در سال 1395 تاسیس گردید.
امید است این کتاب ازرشمند صحیفه سجادیه که تنها کتابی است که از سوی اهل بیت (ع) به نگارش درآمده و به عنوان زبور آل محمد و خواهر قرآن معروف است، بعد از قرآن و نهج البلاغه به آن توجه ویژه شود و در جامعه اسلامیمان مورد توجه و بهر برداری قرار گیرد.