• بخشی از دعای 20
- عدل گستر باشید.
- خشم خود را فرو خورید.
- فتنهها و خصومت را خاموش
مرحوم علامه «سيد على خان مدنى» در شرح بسيار شريف خود از بعضى از عارفان نقل فرموده كه نيكى هاى دنيا و آخرت در زير كلمه ى جامعه ى تقوا مندرج است و دوازده مورد را از قرآن كريم برمى شمرد كه بيانگر آثار دنيوى و اخروى متعلق به تقوا است :
1. مدح و ثناى خداى متعال : (و ان تصبروا و تتقوا فان ذلك من عزم الامور ؛ اگر صبر و تقوا ورزيد ، دليل بر نيرومندى اراده ى شما است.)
2. حفظ و حراست : (و ان تصبروا و تتقوا لا يضركم كيدهم شيئا ؛ اگر صبر و تقوا پيشه كنيد ، كيد آنان به شما زيان نمى رساند.)
3. تأييد و نصرت : (ان الله مع الذين اتقوا ؛ خدا با تقواپيشگان است .)
4. نجات از گرفتارى و وسعت روزى : (و من يتق الله يجعل له مخرجا و يرزقه من حيث لا يحتسب ؛ هر كس تقوا پيشه كند خدا براى او درى مى گشايد و روزى او را از آن جا كه گمان ندارد ، مى رساند .)
5. صلاح در عمل : (اتقوا الله و قولوا قولا سديدا يصلح لكم أعمالكم ؛ تقوا ورزيد و محكم سخن گوييد ، تا اعمال شما را اصلاح فرمايد.)
6. بخشيدن گناهان : (اتقوا الله ... يغفر لكم ؛ تقوا پيشه كنيد ... تا خدا گناهان شما را بيامرزد .)
7. محبت خدا : (ان الله يحب المتقين ؛ خدا متقين را دوست دارد.)
8. پذيرش اعمال : (انما يتقبل الله من المتقين ؛ خدا از تقواپيشگان قبول مى كند.)
9. بزرگداشت و تكريم : (ان أكرمكم عند الله أتقاكم ؛ آن كه متقى تر است نزد خدا گرامى تر است.)
10. بشارت در دنيا و آخرت : (الذين آمنوا و كانوا يتقون لهم البشرى فى الحياة الدنيا و فى الآخرة ؛ آنان كه ايمان آوردند و تقوا ورزيدند ، بشارت در دنيا
و آخرت نصيب آنان است.)
11. نجات از آتش : (ثم ننجى الذين اتقوا ؛ سپس پرهيزگاران را از آتش نجات مى دهيم .)
12. ورود به بهشت : (أعدت للمتقين ؛ بهشت براى تقواپيشگان آماده شده است.)
................................
دعاى آن حضرت عليه السلام است براى درخواست حسن عاقبت
از دعاهاى آن حضرت است هنگامى كه گرفتار مى شد يا كسى را كه گرفتار
و از دعاى امام عليه السلام بود، در روز فطر و در روز جمعه، هنگامى كه
̶ اى خداى من اين روزى بس مبارك است (كه عيد سعيد امت پيغمبر است) و
بنیاد صحیفه سجادیه در استان اصفهان در جهت توسعه فرهنگ قرآن و عترت براساس حدیث ثقلین در سال 1395 تاسیس گردید.
امید است این کتاب ازرشمند صحیفه سجادیه که تنها کتابی است که از سوی اهل بیت (ع) به نگارش درآمده و به عنوان زبور آل محمد و خواهر قرآن معروف است، بعد از قرآن و نهج البلاغه به آن توجه ویژه شود و در جامعه اسلامیمان مورد توجه و بهر برداری قرار گیرد.