• بخشی از دعای 49
خداوند شما را هدایت كرد، اما راه صلاح را نرفتید و در پی خواهش
اللهم و صل على التابعين من يؤمنا هذا الى يوم الدين و على أزواجهم، و على ذرياتهم و على من أطاعك منهم و صلوه تعصمهم بها من معصيتك، و تفسح لهم فى رياض جنتك و تمنعهم بها من كيد الشيطان، و تعينهم بها على ما استعانوك عليه من بر و تقيهم طوارق الليل و النهار، الا طارقا يطرق بخير و تبعثهم بها على اعتقاد حسن الرجاء لك، و الطمع فيما عندك، و ترك التهمه فيما تحويه أيدى العباد. خداوندگارا درود فرست بر تابعين در اين زمان و آنان كه تا روز قيامت خواهند آمد و بر همسران و فرزندان آنان و بر جميع مطيعان از آن ها، آن چنان درودى كه آن ها را از گناه باز دارد و باغستان هاى بهشت را براى آنان فراخ گرداند و آنان را از كيد شيطان باز داشته و آنچه را از تو كمك خواسته اند در انجام نيكى ها مدد و كمك كار باشد و آن ها را از پيامدهاى ناگوار در شب و روز نگهدارد و آن ها را وادار به حسن اعتقاد و طمع بر عطاياى تو و بدبين نبودن نسبت به آنچه در دست مردم است.
البته به دليل قطعى و روشن عقل صحابى بودن و يا تابع بودن به تنهايى براى محبت ورزيدن و دعا كردن نسبت به آنان كافى نيست؛ زيرا آنان كه دشمنى امير مؤ منان و اهل بيت عصمت را پس از رسول در دل و جان خود قرار داده و دست به هر جنايت و خيانت زدند در تبعيت از رسول خدا پايدار نبوده و نه تنها شايستگى هيچ گونه دعايى را نداشتند، بلكه مورد لعن ائمه اطهار عليهم السلام و نفرت مسلمين بودند.
چگونه ممكن است كه امثال معاويه و وليد بن عقبه كه به نص قرآن فاسق بودند و يا حبيب بن سلمه و بسر بن ارطاه كه از خبيث ترين دشمنان خدا بودند آنان را صحابى رسول خدا بدانيم و آنان را دعا كنيم، بلكه به قراين فرازهاى قبل كسانى مورد دعاى حضرت سجاد هستند كه قرين تقوا و ترك هوا و انجام كارهاى بسيار سخت بوده و در كمك به رسول الله و مجاهده در راه اسلام بسيار موفق بودند و از نوادر بندگان الهى به حساب مى آمدند، از اين رو دعا و درود نسبت به اينگونه افراد مؤ ثر بوده و راه باغستان هاى بهشت را بر آنان هموار مى سازد و از كيد شيطان در امان مى دارد و به حسن رجا و اميد به رحمت حق موفق مى نمايد، نه آن كه هر فردى كه در زمان رسول خدا بود او صحابى واجب الاحترام و لازم التبعيه باشد كه هرگز چنين نيست.
اللهم و صل على التابعين من يؤمنا هذا الى يوم الدين و على أزواجهم، و على ذرياتهم و على من أطاعك منهم و صلوه تعصمهم بها من معصيتك، و تفسح لهم فى رياض جنتك و تمنعهم بها من كيد الشيطان، و تعينهم بها على ما استعانوك عليه من بر و تقيهم طوارق الليل و النهار، الا طارقا يطرق بخير و تبعثهم بها على اعتقاد حسن الرجاء لك، و الطمع فيما عندك، و ترك التهمه فيما تحويه أيدى العباد. خداوندگارا درود فرست بر تابعين در اين زمان و آنان كه تا روز قيامت خواهند آمد و بر همسران و فرزندان آنان و بر جميع مطيعان از آن ها، آن چنان درودى كه آن ها را از گناه باز دارد و باغستان هاى بهشت را براى آنان فراخ گرداند و آنان را از كيد شيطان باز داشته و آنچه را از تو كمك خواسته اند در انجام نيكى ها مدد و كمك كار باشد و آن ها را از پيامدهاى ناگوار در شب و روز نگهدارد و آن ها را وادار به حسن اعتقاد و طمع بر عطاياى تو و بدبين نبودن نسبت به آنچه در دست مردم است.
البته به دليل قطعى و روشن عقل صحابى بودن و يا تابع بودن به تنهايى براى محبت ورزيدن و دعا كردن نسبت به آنان كافى نيست؛ زيرا آنان كه دشمنى امير مؤ منان و اهل بيت عصمت را پس از رسول در دل و جان خود قرار داده و دست به هر جنايت و خيانت زدند در تبعيت از رسول خدا پايدار نبوده و نه تنها شايستگى هيچ گونه دعايى را نداشتند، بلكه مورد لعن ائمه اطهار عليهم السلام و نفرت مسلمين بودند.
چگونه ممكن است كه امثال معاويه و وليد بن عقبه كه به نص قرآن فاسق بودند و يا حبيب بن سلمه و بسر بن ارطاه كه از خبيث ترين دشمنان خدا بودند آنان را صحابى رسول خدا بدانيم و آنان را دعا كنيم، بلكه به قراين فرازهاى قبل كسانى مورد دعاى حضرت سجاد هستند كه قرين تقوا و ترك هوا و انجام كارهاى بسيار سخت بوده و در كمك به رسول الله و مجاهده در راه اسلام بسيار موفق بودند و از نوادر بندگان الهى به حساب مى آمدند، از اين رو دعا و درود نسبت به اينگونه افراد مؤ ثر بوده و راه باغستان هاى بهشت را بر آنان هموار مى سازد و از كيد شيطان در امان مى دارد و به حسن رجا و اميد به رحمت حق موفق مى نمايد، نه آن كه هر فردى كه در زمان رسول خدا بود او صحابى واجب الاحترام و لازم التبعيه باشد كه هرگز چنين نيست.
اللهم و صل على التابعين من يؤمنا هذا الى يوم الدين و على أزواجهم، و على ذرياتهم و على من أطاعك منهم و صلوه تعصمهم بها من معصيتك، و تفسح لهم فى رياض جنتك و تمنعهم بها من كيد الشيطان، و تعينهم بها على ما استعانوك عليه من بر و تقيهم طوارق الليل و النهار، الا طارقا يطرق بخير و تبعثهم بها على اعتقاد حسن الرجاء لك، و الطمع فيما عندك، و ترك التهمه فيما تحويه أيدى العباد. خداوندگارا درود فرست بر تابعين در اين زمان و آنان كه تا روز قيامت خواهند آمد و بر همسران و فرزندان آنان و بر جميع مطيعان از آن ها، آن چنان درودى كه آن ها را از گناه باز دارد و باغستان هاى بهشت را براى آنان فراخ گرداند و آنان را از كيد شيطان باز داشته و آنچه را از تو كمك خواسته اند در انجام نيكى ها مدد و كمك كار باشد و آن ها را از پيامدهاى ناگوار در شب و روز نگهدارد و آن ها را وادار به حسن اعتقاد و طمع بر عطاياى تو و بدبين نبودن نسبت به آنچه در دست مردم است.
البته به دليل قطعى و روشن عقل صحابى بودن و يا تابع بودن به تنهايى براى محبت ورزيدن و دعا كردن نسبت به آنان كافى نيست؛ زيرا آنان كه دشمنى امير مؤ منان و اهل بيت عصمت را پس از رسول در دل و جان خود قرار داده و دست به هر جنايت و خيانت زدند در تبعيت از رسول خدا پايدار نبوده و نه تنها شايستگى هيچ گونه دعايى را نداشتند، بلكه مورد لعن ائمه اطهار عليهم السلام و نفرت مسلمين بودند.
چگونه ممكن است كه امثال معاويه و وليد بن عقبه كه به نص قرآن فاسق بودند و يا حبيب بن سلمه و بسر بن ارطاه كه از خبيث ترين دشمنان خدا بودند آنان را صحابى رسول خدا بدانيم و آنان را دعا كنيم، بلكه به قراين فرازهاى قبل كسانى مورد دعاى حضرت سجاد هستند كه قرين تقوا و ترك هوا و انجام كارهاى بسيار سخت بوده و در كمك به رسول الله و مجاهده در راه اسلام بسيار موفق بودند و از نوادر بندگان الهى به حساب مى آمدند، از اين رو دعا و درود نسبت به اينگونه افراد مؤ ثر بوده و راه باغستان هاى بهشت را بر آنان هموار مى سازد و از كيد شيطان در امان مى دارد و به حسن رجا و اميد به رحمت حق موفق مى نمايد، نه آن كه هر فردى كه در زمان رسول خدا بود او صحابى واجب الاحترام و لازم التبعيه باشد كه هرگز چنين نيست.
............................
