اخلاق و كردار ناپسند
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه :
پناه ببرید به خداوند بزرگ از
بخشى از دعاى شماره 20 از صحيفه سجاديه :
وظائف يك مسلمان :
عدل گستر باشيد.
خشم خود را فرو خوريد.
فتنه
- تــازه ها
- متن دعا
- فراز صحیفه
آمار بازدید
بازدید امروز
بازدید دیروز
کل بازدیدها
3484
5881
63639610
اوقات شرعی
درخواست حاجت از خداوند متعال، بخش سوم
اصباح و امساء: باب افعال به معنى داخل شدن در صبح و شب.
ارداء: به معنى هلاك كردن و انداختن.
هواء: خواهش نفس اماره.
شهوه: و اشتهاء شوق نفس به سوى چيزى.
مستقل: باب استفعال از قل مقابل كثر.
يعنى: اى پروردگار من به درستى كه من داخل صبح شدم و داخل شب شدم در حالتى كه اندك مى دانم كردار خود را، و اعتراف كننده ام من به گناه و اقراركننده ام من به گناه خودم و اقراركننده ام به گناهان خودم از سبب اسراف نمودنم خوار هستم كردار من تباه نموده است مرا، و خواهش نفسانيه ى من انداخت مرا و شوق من محروم نموده است مرا.
بدان كه اين نحو كلمات كه صادر شده است از حضرت سيد سجاد صلواه الله و سلامه عليه نه اين است كه كذب و خلاف واقع باشد و يا اينكه تعليم ديگر باشد بلكه همه ى اين كلمات بر وفق واقع و صدق است زيرا كه گفته ام در بعضى از دعاء گذشته كه عصيان نبى و وصى غير از عصيان ساير مردمان است كه مجمل آن عبارت معروفه است كه حسنات الابرار سيئات المقربين.
بدان كه اسراف در نفس معنى او واداشتن نفس بر غير از اعمالى كه حق او است كه جاى آورد در مقام اطاعت و بندگى.
لهى: مشغول شدن مفتون قلب هجائى مشغول بودن.
يعنى: پس سئوال مى كنم تو را اى خداى من سئوال كسى كه نفس او غافل است به جهت درازى آرزوى او، و بدن او بى خبر است از جهت آرامى رگهاى او، و قلب او گرفتار است به بسيارى نعمت بر او، و فكر او اندك است در آنچه كه او گرونده است به سوى او.
سئوال نمودن كسى كه به تحقيق غالب شده است بر او آرزو، و گرفتار نموده است او را خواهش و دست يافته است بر او دنيا و سايه انداخته بر او مرگ.
بدان كه سائل اول و دوم فرق ما بين آنها به حسب اعتبار است نه به حسب واقع و تغاير اين دو سائل در واقع نيست و در واقع يك است و تكرر او از جهت بيان زيادتى بدى و خوارى و ذلت او است كه چنين سائل با اين صفت رذيله كه حقيقتا نتوان گفت كه او سائل نيست به مثل تو خدائى كه منزهى از هر عيب و شين به سئوال كننده اولى و اليق اجابت نمودن است او را كلام آن بزرگوار و سكون عروقه كنايه است از اطمينان و خاطر جمعى كه گويا بر او حساب و كتاب نيست و گرنه اگر همه عروق ساكن شود او را خواب و آرام نباشد در اندك زمان روح از بدن جسمانى مفارقت نمايد.
محمد بن يعقوب كلينى (ره) در كافى روايت مى كند از يعقوب بن شعيب و او گفت: شنيدم از حضرت صادق عليه الصلوه و السلام كه آن بزرگوار فرمود كه: حضرت ختمى مآب صلى الله عليه و آله فرمود كه: در پسر آدم (ع) سى صد و شصت عرقست از اين عروق صد و هشتاد ساكن اگر متحرك ساكن شود خواب از او منقطع شود، پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم همين كه داخل صبح مى شدند سيصد و شصت مرتبه مى فرمودند: الحمد لله رب العالمين كثيرا على كل حال و شب كه داخل مى شد سيصد و شصت مرتبه مى فرمودند الحمد لله رب العالمين كثيرا على كل حال.
يعنى: سئوال نمودن كسى كه بسيار شده است گناهان او، و اعتراف
نموده است به بديهاى خود، سئوال نمودن كسى كه نيست او را خدائى جز تو و نه دوستى سواى تو، و نه نجات دهنده مر او را از تو، و نه پناهى مر او را مگر به سوى تو.
غرض از اين چند فقره ى اخيره آن است كه اين مسائل از جناب احديت تو اگر چه قدر و منزلت و شانى و رفعتى نزد تو نيست لكن با اين صفت غير از تو كسى ندارد و به كسى اعتقاد ندارد موحد است پس سزاوار گذشتن از او است و پناه دادن او است.
.............................
چهارشنبه, آبان 10 1396
0 نظر
دعاى تآن حضرت عليله السلام است در يارى خواستن بر
دوشنبه, آبان 29 1396
0 نظر
از دعاهاى آن حضرت است درباره خود، پس از فراغ از نماز شب، در
یکشنبه, آذر 05 1396
0 نظر
و از دعاى امام عليه السلام بود، در درخواست برطرف نمودن اندوه ها
- اى
چهارشنبه, آذر 22 1396
0 نظر
هنگامى كه سحاب آسمان و تابش برق (و بارش باران) را مى ديد و غرش
