• بخشی از دعای 49
خداوند شما را هدایت كرد، اما راه صلاح را نرفتید و در پی خواهش
مى فرمايد حضرت باقر (ع): پس قرآن رجوع نمايد به صورت اولى كه بوده است در خلق اول پس گويد نمى شناسى؟ عرض كند: بلى گويد قرآن من آن كسى هستم كه شبها خود را بيدار مى داشتى و چشمت را به تعب مى انداختى و گوش خود را به تعب انداختى و گوش خود را به تعب انداختى آگاه باش كه هر تاجرى استيفاء تجارت خود نمود من در عقب تو هستم پس روانه سازد آن مرد را نزد خداى عالم پس عرض نمايد يا رب بنده ى تو است و تو اعلمى به او به تحقيق كه بود مواظب بر من دشمنى مى نمود به واسطه ى من و دوست مى داشت به واسطه ى من خداى عزوجل فرمايد بنده ى مرا داخل بهشت نمائيد و بپوشانيد به او حله ى از حلل بهشت و تاج بگذاريد بر او تاج بهشتى.
پس از آنكه اين عمل جاى آورده شود خداى تعالى اين كار را بر قرآن بنمايد و فرمايد: آيا راضى شدى به چيزهائى كه به دوست تو جاى آورده شد عرض نمايد: اى خداى من اين را قليل و اندك مى دانم در حق او پس زياد كن تو او را زيادتى خير كل خير پس فرمايد خداى عزوجل قسم به عزت و جلال و علو مكانم زينت مى دهم او را به پنج چيز به زيادتى كه او را است و آنكه به منزله ى او است آگاه باش آنها جوانند پير نمى شوند.
صحيحند: مريض نمى شوند.
غنى اند: فقير نشوند.
خوشحالند: محزون نمى شوند.
زنده اند: نمى ميرند.
پس تلاوت نمود امام اين آيه ى شريفه را كه لا يذوقون الموت الا الموته الاولى.
را وى گويد: عرض كردم خدمت امام فدايت گردم يا ابا جعفر آيا قرآن سخن مى گويد؟ پس امام تبسم فرمود پس فرمود: خدا رحمت كند ضعفهاى شيعيان ما را كه اهل تسليمند پس فرمود: يا سعد تكلم مى نمايد و او را صورت و خلق است امر كند و نهى نمايد.
سعد گفت: رويم متغير شد و عرض نمودم: اين امرى است كه قدرت تكلم آن ندارم پيش مردم، پس ابوجعفر (ع) فرمود كه: مردم نيستند مگر شيعيان ما پس كسى كه نماز نداند پس به تحقيق كه منكر حق ما شده است.
پس فرمود: يا سعد بشنوانم تو را كلام قرآن را؟ عرض كردم: بلى صلى الله عليك فرمود: ان الصلوه تنهى عن الفحشاء و المنكر و لذكر الله اكبر پس نهى از فحشاء و منكر مردان است و مائيم ذكر الله و مائيم اكبر.
اللغه: نهج: وضح.
سلم: نردبان.
ذريعه: و وسيله سبب.
يعنى: اى خداى من چنانچه نصب نمودى به واسطه ى قرآن محمد را نشانه ى از براى راه نمائى بر تو، و آشكار نمودى تو به آل او راههاى رضاى به سوى تو را پس رحمت بفرست بر محمد و آل او و بگردان قرآن را سبب از براى ما به سوى اشرف منزلهاى كرامت، و نردبانى كه عروج نمائيم در آن به سوى محل سلامه و سبب كه جزا داده شويم به او نجات را در ميدان قيامت و سببى كه وارد شويم به
سبب آن بر نعيم خانه ى قيامت.
يعنى: بار خدايا رحمت بفرست بر محمد و آل او و بريز از ما به سبب قرآن سنگينى گناهان را، و ببخش ما را خصلتهاى نيكوكاران و پيروى ده به ما نشانهاى آنها را كه ايستاده اند براى تو به او ساعات شب و كناره هاى روز تا آنكه پاك كنى ما را از هر چركى به پاك كردن او، و پيروى دهى ما را آثار و نشانهاى او آنهائيكه روشنى جستند به نور آن، و غافل نساخت آنها را آرزوهايشان از عمل تا قطع كند آنها را به فريبهاى غرور او.
..................................
