• بخشی از دعای 49
وسع: بالضم طاقت و قوه است. تكاد: باب تفعل به معنى مشقت و شدت داشتن.
قدير: و قادر به معنى اينكه اگر خواهد جاى آورد و اگر نخواهد نياورد.
يعنى: به درستى كه اين معنى تنگ نيست در وسع و قوت تو و مشقت ندارد در قدرت و توانائى تو به درستى كه تو بر هر چيز توانائى، اجابت نما اى پروردگار عالم، در بعضى از نسخهاى صحيفه بعد از يتكادك و پيش از انك على كل شى ء قدير چند فقره ى ديگر زياد است و آن اين است:
تصعد: مشقت و صعب.
اناه: مهلت دادن. اود: ثقل و سنگينى، جزل: عظم.
هبات: جمع هبه و آن عطيه بدون عوض را گويند و اصل او وهبه بوده است كسره بر واو ثقيل بود نقل به ما بعد شد بعد واو را حذف نمودند، و عوض از او تاء تانيث آوردند مثل عده.
آيات جمع آيه است به معنى علاقه و آيات قرآن شايد از آن جهت گويند كه علامت صدق منزول اليه است و علامت بودن او كلام خدا.
...........................