• بخشی از دعای 49
ستر: به كسر سين پرده.
اشهاد: جمع شاهد مثل اصحاب و صاحب.
بلاء: اختيار نمودن يعنى بر مدار از ما پردى ء كه پوشانيده ى او را بر ما در حضور حاضران روزى كه آزمايش مى كنى تو خبرهاى بندگان خود را.
اشهاد: يا ائمه و انبياء و ملائكه اند ايشان حاضران روز قيامتند، يا مطلق خلايق.
در كافى به سند موثق مروى است از پسر وهب او گفت: شنيدم از امام
به حق ناطق جعفر بن محمد الصادق عليه السلام كه فرمودند: وقتى كه بنده توبه ى نصوح نمود خداى تعالى ستر او را خواهد نمود و او را بپوشاند عرض نمودم كه: چگونه مى پوشاند؟ فرمود: فراموش كنند آن دو ملك هر چه را بر او نوشته بودند و وحى فرستد به سوى جوارح او و به سوى قطعات زمين كه كتمان نمائيد بر او گناهان او را پس چيزى نيست كه بر او شهادت دهد، مراد بيوم تبلوا اخبار عبادك اختيار و آزمايش بندگان در روز قيامت عبارت بود از اظهار نمودن ايمان و عهود و مواثيق و طاعات كه معلوم نمايند بر ديگران امور ايشان را
به درستى كه تو مهربان هستى به كسى كه خوانده است تو را بلكه بر هر كه چنانكه اكرام و انعام او بر نوع خلق معلوم است.
اجابت كننده هستى مر كسى كه تو را قصد نمود يا تو را ندا نمود.
در كافى روايت نمايد به سند خود از امام جعفر صادق عليه السلام كه آن بزرگوار فرموده است كه: هر كه ده دفعه يا الله بگويد به او گفته شود: لبيك حاجت تو چيست بلى هر كه حقيقتا او را ندا كند و او را معبود بداند و غير او را باطل داند و قلب او خالص باشد كفايت او نمايد به يك نوبه يا الله گفتن.
..............................