اى پسر مسعود: چه قدر مبتلا شده اند امت من، ما بين اين علماء عداوت و دشمنى و نزاعست ايشان گمراه كنندگان اين امت هستند در دنيا، ايشان قسم به آن كسى كه مرا به راستى فرستاده البته خداى عزوجل ايشان را به زمين فرو برد و ايشان را مسخ نموده به صورت سگ و خوك.
ابن مسعود گويد: پس پيغمبر گريست و ما نيز گريه نموديم از براى گريه ى او عرض نموديم: يا رسول الله سبب گريه ى شما چيست؟ فرمود: از براى رحمت و مهربانى بر اشقياى امت زيرا كه خداى عزوجل مى فرمايد: اگر ببينى تو اى احمد وقتى كه ايشان فزع و جزع نمايند فرارى ايشان را نيست از هر جانب ايشان از جاى نزديك و سهل يعنى علما و فقها را.
اى پسر مسعود: هر كه علم آموزد و قصد او از آن دنيا باشد و اختيار نمايد او حب و دوستى دنيا و زينت او را مستوجب خواهد شد غضب و سخط خدا را و خواهد در طبقه ى آخر آتش جاى او شد با جماعت يهود و نصارى كه كتاب خدا را دور انداختند خداى عزوجل در صفت اين جماعت است كه مى فرمايد: بعد از اينكه آمد ايشان را چيزى كه مى شناخته اند او را در گذشته كافر شده به او پس لعنت خدا وارد آيد بر كافران.
اى پسر مسعود: هر كه علم ياد بگيرد عمل به او ننمايد روز قيامت خواهد كور محشور شد، هر كه علم ياد گيرد و غرض او رياء و سمعه باشد و به علم خود قصد دنيا نمايد خداى عزوجل بركت از او ببرد و امر دنيا بر او ضيق شود او را خداى تعالى بر نفس خودش واگذار نمايد پس خواهد هلاك شد خداى عزوجل مى فرمايد : هر كه آرزوى ملاقات ما را دارد البته خواهد عمل صالح به جاى آورد و در بندگى نمودن از براى ما ديگرى را شريك ننمايد.
............................
