• بخشی از دعای 49
خداوند شما را هدایت كرد، اما راه صلاح را نرفتید و در پی خواهش
اللغه: حمد ثناء كردن به زبان لكن بازاء صفات اختياريه كه در محمود هست و اگر بازاء صفات ذاتيه ى قهريه باشد او را مدح گويند بلى آن صفات اختياريه كه به اعتبار او صدق حمد شود اعم است كه به ازاء نعمت باشد يا غير آن.
اول: افعل تفضيل است اگر چه مستعمل در غير او هم شود اول افعل فعل ندارد بعضى گفته اند اصل اول اوءل بود من وءل تبديل همزه بواو شد بر خلاف قياس يا اصل او اوول بود قلب همزه بواو شد و ادغام شد، الف لام در الحمد احتمال هر يك از جنسيت و استغراق را دارد بلكه ابلغ استغراقست زيرا كه افاده كند كه ثناء هر محمود بواسطه ى صفات اختياريه او راجع به خداست زيرا كه هر غير او اثر صنع او است پس هر غير بالواسطه راجع بذات مقدس او است.
شرح: يعنى ثناء مختص به ذات بارى است كه اين صفت دارد كه مقدم است بر هر شى ء بدون اينكه شى ء بر او مقدم شود و عقب و آخر هر شى ء بدون اينكه شى ء بر او موخر شود و عقب او باشد و اين مطلب كنايه است از اينكه ذات پاك او صفت تبدل و تغير در او نيست چنانكه در غير واجب است.
......................
