الاعراب: و من كانوا عطف است بر ضمير به اگر چه گفته شده است، عطف ظاهر بر ضمير بدون اعاده ى جار جايز نيست لكن در استعمالات و السنه شايع است جواز او و يرجون حال است از براى فاعل فعل.
و به آنانى كه بودند ايشان داشته گان در دل بر دوستى او در حالتى كه اميد داشته اند كسى را كه هرگز هلاك نشود.
عروه: دسته ى ظرف را گويند و بند محكم را نيز گويند،
ظل: سايه يعنى آن چنان اصحابى كه دورى كرد از ايشان قبائل و عشاير و طوايف وقتى كه ايشان متمسك شدند به ريسمان او و منتفى شد از ايشان خويشيها وقتيكه ساكن شدند در سايه ى او، غرض اين است كه امر معاش، بر ايشان زياد ضيق و تنگ شده بود.
نسى: تاخير انداختن و ترك نمودن و دست برداشتن و منه قوله تعالى: نسوا الله فنسيهم.
حشى: جمع نمودن.
يعنى: پس ترك مكن تو از براى ايشان اى خدا آن چيزهائى را كه ترك نموده اند از براى تو و در تو، خشنود نما ايشان را از رضوان تو و به سبب اينكه جمع نموده اند مردم را بر تو.
..........................
