صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۲ - فراز ۴
عَزَّ سُلْطَانُكَ عِزّاً لَا حَدَّ لَهُ بِأَوَّلِيَّةٍ، وَ لَا مُنْتَهَى لَهُ بِآخِرِيَّةٍ.
سلطنت تو چنان غالب است که حد و مرزى براى آن به اول بودن و منتهى و پایانى براى آن به آخر بودن نمىباشد (اولى براى آن نیست که آن آغاز باشد و نه آخرى که به آن پایان پذیرد)