• بخشی از دعای شانزدهم
1- خداوند هر كس را كه پس از توكل به او، درباره فقرش شكایت به
اللهم و أوصل الى التابعين لهم باحسان، الذين يقولون ربنا اغفرلنا و لا خواننا الذين سبقونا بالايمان خير جزائك، الذين قصدوا سمتهم و تحروا و جهتهم و مضوا على شاكلتهم لم يثنهم ريب فى بصيرتهم و لم يختلجهم شك فى قفو آثارهم و الأيتمام بهدايه منارهم مكانفين و موازرين لهم يدينون بدينهم و يهتدون بهديهم يتفقون عليهم و لا يتهونهم فيما أدو اليهم. پروردگارا بهترين جزاى خود را بر تابعين صحابه نازل بفرما كه پيوسته نسبت به گذشتگان ياد خير داشته و دعا مى كردند و مى گفتند كه خدايا ما را و آن برادران ايمانى كه بر ما سبقت گرفته اند را مشمول رحمت و مغفرت خود قرار ده.
تابعين كسانى بودند كه در طريق صحابه قدم برداشته و به سيره حسنه ى آنان اقتدا كردند و آنچه را كه آنان انتخاب كرده، انتخاب نمودند و بر حسب رفتار ايشان رفتار كردند و هيچ گاه در بصيرت و بينايى آنان شك نداشته و در پيروى و اقتدا به آثار آن ها ترديدى به خود راه ندادند. با آنان هماهنگ و مساعد بوده و به دين آنان معتقد و هم چنان در راه مستقيم آنان حركت نموده و شك در صدق و درستى آنان نداشتند.
نكته جالب توجه در اين فراز از دعاى امام، ياد خيرى است كه از تابعين نسبت به صحابه انجام مى گيرد؛ تابعينى كه خود به تمام وجود در خط سلف صالح بوده اند و هرگز در طريق زندگى خود هيچ گونه شك و ريبى را به خود راه نمى دادند. قرآن كريم اين گونه گذشتگان را ستوده و اين چنين فرموده كه آيندگان نسبت به آنان چنين گويند: ربنا اغفرلنا و لأ خواننا الذين سبقونا بالايمان و لا تجعل فى قلوبنا غلا للذين آمنوا هر اجتماعى به گذشته و آيين خود مرتبط است و قطعات تاريخ هرگز گسسته از يكديگر نمى باشد، اگر چه اين رابطه دقيق در دست هر كسى نيست و توهمات غلط در اين راه بسيار است، ولى نمى توان انكار كرد كه تاريخ بمعنى آنچه در خارج جارى بوده، نه آنچه را كه يك تاريخ دان تحليل مى كند؛ زيرا تاريخ همانند روح سارى در وقايع جهان است كه مسير حوادث را تعيين مى كند، بدان معنى كه گذشته ها پيوسته حالت آماده سازى براى حوادث آينده را دارد، به عبارت ديگر جريان گذشته در بستر تاريخ آبستن پيدايش پديده هاى بعدى است كه در فلسفه از آن به علت اعدادى تعبير مى نمايند، لذا صحت عمل و رفتار آنان موجب شده كه دعا بر گذشتگان از مؤ منين مورد امضاى قرآن كريم و ائمه هدى قرار گيرد و نسل بعد قدم به قدم به هدايت آنان با خاطر جمع و اطمينان تمام حركت كند.
اللهم و أوصل الى التابعين لهم باحسان، الذين يقولون ربنا اغفرلنا و لا خواننا الذين سبقونا بالايمان خير جزائك، الذين قصدوا سمتهم و تحروا و جهتهم و مضوا على شاكلتهم لم يثنهم ريب فى بصيرتهم و لم يختلجهم شك فى قفو آثارهم و الأيتمام بهدايه منارهم مكانفين و موازرين لهم يدينون بدينهم و يهتدون بهديهم يتفقون عليهم و لا يتهونهم فيما أدو اليهم. پروردگارا بهترين جزاى خود را بر تابعين صحابه نازل بفرما كه پيوسته نسبت به گذشتگان ياد خير داشته و دعا مى كردند و مى گفتند كه خدايا ما را و آن برادران ايمانى كه بر ما سبقت گرفته اند را مشمول رحمت و مغفرت خود قرار ده.
تابعين كسانى بودند كه در طريق صحابه قدم برداشته و به سيره حسنه ى آنان اقتدا كردند و آنچه را كه آنان انتخاب كرده، انتخاب نمودند و بر حسب رفتار ايشان رفتار كردند و هيچ گاه در بصيرت و بينايى آنان شك نداشته و در پيروى و اقتدا به آثار آن ها ترديدى به خود راه ندادند. با آنان هماهنگ و مساعد بوده و به دين آنان معتقد و هم چنان در راه مستقيم آنان حركت نموده و شك در صدق و درستى آنان نداشتند.
نكته جالب توجه در اين فراز از دعاى امام، ياد خيرى است كه از تابعين نسبت به صحابه انجام مى گيرد؛ تابعينى كه خود به تمام وجود در خط سلف صالح بوده اند و هرگز در طريق زندگى خود هيچ گونه شك و ريبى را به خود راه نمى دادند. قرآن كريم اين گونه گذشتگان را ستوده و اين چنين فرموده كه آيندگان نسبت به آنان چنين گويند: ربنا اغفرلنا و لأ خواننا الذين سبقونا بالايمان و لا تجعل فى قلوبنا غلا للذين آمنوا هر اجتماعى به گذشته و آيين خود مرتبط است و قطعات تاريخ هرگز گسسته از يكديگر نمى باشد، اگر چه اين رابطه دقيق در دست هر كسى نيست و توهمات غلط در اين راه بسيار است، ولى نمى توان انكار كرد كه تاريخ بمعنى آنچه در خارج جارى بوده، نه آنچه را كه يك تاريخ دان تحليل مى كند؛ زيرا تاريخ همانند روح سارى در وقايع جهان است كه مسير حوادث را تعيين مى كند، بدان معنى كه گذشته ها پيوسته حالت آماده سازى براى حوادث آينده را دارد، به عبارت ديگر جريان گذشته در بستر تاريخ آبستن پيدايش پديده هاى بعدى است كه در فلسفه از آن به علت اعدادى تعبير مى نمايند، لذا صحت عمل و رفتار آنان موجب شده كه دعا بر گذشتگان از مؤ منين مورد امضاى قرآن كريم و ائمه هدى قرار گيرد و نسل بعد قدم به قدم به هدايت آنان با خاطر جمع و اطمينان تمام حركت كند.
اللهم و أوصل الى التابعين لهم باحسان، الذين يقولون ربنا اغفرلنا و لا خواننا الذين سبقونا بالايمان خير جزائك، الذين قصدوا سمتهم و تحروا و جهتهم و مضوا على شاكلتهم لم يثنهم ريب فى بصيرتهم و لم يختلجهم شك فى قفو آثارهم و الأيتمام بهدايه منارهم مكانفين و موازرين لهم يدينون بدينهم و يهتدون بهديهم يتفقون عليهم و لا يتهونهم فيما أدو اليهم. پروردگارا بهترين جزاى خود را بر تابعين صحابه نازل بفرما كه پيوسته نسبت به گذشتگان ياد خير داشته و دعا مى كردند و مى گفتند كه خدايا ما را و آن برادران ايمانى كه بر ما سبقت گرفته اند را مشمول رحمت و مغفرت خود قرار ده.
تابعين كسانى بودند كه در طريق صحابه قدم برداشته و به سيره حسنه ى آنان اقتدا كردند و آنچه را كه آنان انتخاب كرده، انتخاب نمودند و بر حسب رفتار ايشان رفتار كردند و هيچ گاه در بصيرت و بينايى آنان شك نداشته و در پيروى و اقتدا به آثار آن ها ترديدى به خود راه ندادند. با آنان هماهنگ و مساعد بوده و به دين آنان معتقد و هم چنان در راه مستقيم آنان حركت نموده و شك در صدق و درستى آنان نداشتند.
نكته جالب توجه در اين فراز از دعاى امام، ياد خيرى است كه از تابعين نسبت به صحابه انجام مى گيرد؛ تابعينى كه خود به تمام وجود در خط سلف صالح بوده اند و هرگز در طريق زندگى خود هيچ گونه شك و ريبى را به خود راه نمى دادند. قرآن كريم اين گونه گذشتگان را ستوده و اين چنين فرموده كه آيندگان نسبت به آنان چنين گويند: ربنا اغفرلنا و لأ خواننا الذين سبقونا بالايمان و لا تجعل فى قلوبنا غلا للذين آمنوا هر اجتماعى به گذشته و آيين خود مرتبط است و قطعات تاريخ هرگز گسسته از يكديگر نمى باشد، اگر چه اين رابطه دقيق در دست هر كسى نيست و توهمات غلط در اين راه بسيار است، ولى نمى توان انكار كرد كه تاريخ بمعنى آنچه در خارج جارى بوده، نه آنچه را كه يك تاريخ دان تحليل مى كند؛ زيرا تاريخ همانند روح سارى در وقايع جهان است كه مسير حوادث را تعيين مى كند، بدان معنى كه گذشته ها پيوسته حالت آماده سازى براى حوادث آينده را دارد، به عبارت ديگر جريان گذشته در بستر تاريخ آبستن پيدايش پديده هاى بعدى است كه در فلسفه از آن به علت اعدادى تعبير مى نمايند، لذا صحت عمل و رفتار آنان موجب شده كه دعا بر گذشتگان از مؤ منين مورد امضاى قرآن كريم و ائمه هدى قرار گيرد و نسل بعد قدم به قدم به هدايت آنان با خاطر جمع و اطمينان تمام حركت كند.
اللهم و أوصل الى التابعين لهم باحسان، الذين يقولون ربنا اغفرلنا و لا خواننا الذين سبقونا بالايمان خير جزائك، الذين قصدوا سمتهم و تحروا و جهتهم و مضوا على شاكلتهم لم يثنهم ريب فى بصيرتهم و لم يختلجهم شك فى قفو آثارهم و الأيتمام بهدايه منارهم مكانفين و موازرين لهم يدينون بدينهم و يهتدون بهديهم يتفقون عليهم و لا يتهونهم فيما أدو اليهم. پروردگارا بهترين جزاى خود را بر تابعين صحابه نازل بفرما كه پيوسته نسبت به گذشتگان ياد خير داشته و دعا مى كردند و مى گفتند كه خدايا ما را و آن برادران ايمانى كه بر ما سبقت گرفته اند را مشمول رحمت و مغفرت خود قرار ده.
تابعين كسانى بودند كه در طريق صحابه قدم برداشته و به سيره حسنه ى آنان اقتدا كردند و آنچه را كه آنان انتخاب كرده، انتخاب نمودند و بر حسب رفتار ايشان رفتار كردند و هيچ گاه در بصيرت و بينايى آنان شك نداشته و در پيروى و اقتدا به آثار آن ها ترديدى به خود راه ندادند. با آنان هماهنگ و مساعد بوده و به دين آنان معتقد و هم چنان در راه مستقيم آنان حركت نموده و شك در صدق و درستى آنان نداشتند.
نكته جالب توجه در اين فراز از دعاى امام، ياد خيرى است كه از تابعين نسبت به صحابه انجام مى گيرد؛ تابعينى كه خود به تمام وجود در خط سلف صالح بوده اند و هرگز در طريق زندگى خود هيچ گونه شك و ريبى را به خود راه نمى دادند. قرآن كريم اين گونه گذشتگان را ستوده و اين چنين فرموده كه آيندگان نسبت به آنان چنين گويند: ربنا اغفرلنا و لأ خواننا الذين سبقونا بالايمان و لا تجعل فى قلوبنا غلا للذين آمنوا هر اجتماعى به گذشته و آيين خود مرتبط است و قطعات تاريخ هرگز گسسته از يكديگر نمى باشد، اگر چه اين رابطه دقيق در دست هر كسى نيست و توهمات غلط در اين راه بسيار است، ولى نمى توان انكار كرد كه تاريخ بمعنى آنچه در خارج جارى بوده، نه آنچه را كه يك تاريخ دان تحليل مى كند؛ زيرا تاريخ همانند روح سارى در وقايع جهان است كه مسير حوادث را تعيين مى كند، بدان معنى كه گذشته ها پيوسته حالت آماده سازى براى حوادث آينده را دارد، به عبارت ديگر جريان گذشته در بستر تاريخ آبستن پيدايش پديده هاى بعدى است كه در فلسفه از آن به علت اعدادى تعبير مى نمايند، لذا صحت عمل و رفتار آنان موجب شده كه دعا بر گذشتگان از مؤ منين مورد امضاى قرآن كريم و ائمه هدى قرار گيرد و نسل بعد قدم به قدم به هدايت آنان با خاطر جمع و اطمينان تمام حركت كند.
..............................
