نیاز و نیازمند
• بخشی از دعای 12
ای حاجتمندان! بدانید كه برای حوائجتان جز در خانه
و بود از دعاى آن بزرگوار در روز قربان و روز جمعه خداوند جلت عظمته در بعضى از روزها شرافتى قرار داد كه در آن روز رحمت او زياده نازل شود از ساير روزها از آن جمله اين روز مبارك است.
خداوندا اين روزى است مبارك با بركت و مسلمانان در آن روز جمعند در اطراف زمين تو، حاضر مى شود خواهنده از ايشان و طلب كننده و رغبت كننده و ترسنده.
توئى نظركننده در حاجتهاى ايشان پس سئوال مى كنم تو را به بخشش تو و كرم تو آسانى آنچه سئوال كردم از تو بر اينكه رحمت بفرستى بر محمد و آل او.
سئوال مى كنم خداوندا پروردگار ما به درستى كه تو را است پادشاهى و مر تو را است ثناء نيست پروردگارى به جز تو كه حليم و مهربان و نعمت دهنده ى با جلال و بزرگى و پديد آورنده آسمانها و زمينها و باء در بان لك الملك سببيه است.
قوله مهما قسمت مفعول اسئلك هست.
يعنى: هر آنچه قسمت نمودى ما بين بندگان مومن خود از نيكوئى كه انعام نمودى به آن به ايشان كه راه نمائى ايشان را به آن به سوى تو، يا بلند نمائى از براى ايشان نزد خود مرتبه ى يا عطاء كنى ايشان را به آن نيكوئى از نيكوئى دنيا و آخرت.
سئوال مى كنم تو را اى خداى من به اينكه مر تو را هست پادشاهى و ثنا نيست خدائى جز تو اينكه رحمت بفرستى بر محمد (ص) و آل او بنده ى تو و پيغمبر تو و دوست تو و برگزيده ى تو و اختيار نموده ى تو از مخلوقات تو، و بر آل محمد كه نيكوكاران و پاكان و خوبان اند رحمتى كه توانائى ندارد بر شمردن آن مگر تو.
و اينكه شريك سازى ما را در شايسته ى هر كه خوانده هست تو را در امروز از بندگان مومنان تو اى پروردگار عالميان، و اينكه بيامرزى براى ما و براى ايشان به درستى كه تو بر هر چيز توانائى،
بدان كه دعاء مستجاب آن دعائى است كه مومن برادران دينى خود را نيز در آن شريك نمايد و از جهت ايشان بخواهد آنچه را كه از جهت خود مى خواهد با اينكه حاجات ايشان وراء حاجت خود طلب نمايد و لذا وارد است از ائمه عليهم السلام كه: هر كه خواهد دعاء در حق خود نمايد اول هفت نفر و يا چهل نفر از برادران دينى خود را دعاء نمايد بعد از آن دعاء در حق خود نمايد از جهت اين است كه ائمه عليهم السلام در غالب ادعيه خود شريك مى نمايند مردم را.
بار خدايا به سوى تو قصد كردم به حاجت خود و به تو فرود آورده ام در اين روز پريشانى و احتياج و بيچارگى خود را به درستى كه من به آمرزش تو و رحمت تو اعتماد دارنده ترم از كردار خود، هر آينه آمرزش و رحمه تو فراخ تر است از گناهان من پس رحمت فرست بر محمد و آل او.
بدان كه ما بين فقر و مسكنت مغايرت اعتبارى است و مفهوم آنها در نزد عرف متغاير است و ما بين مسكين و فقير فرق معلوم است زيرا كه مسكين اسوء حالا است از فقير و فاقه ظاهرا اسوء از هر دو باشد.
مباشر شو تو جاى آوردن حاجتم را كه او مرا است به توانائى تو بر آن و آسان بودن آن بر تو و به احتياج من به سوى تو و بى نياز بودن تو از من به درستى كه من نرسيدم به خوبى هرگز مگر از تو، و نمى گرداند بدى از من هرگز كسى غير از تو اميد ندارم براى آخرت خود و دنياى خود غير از تو را.
بدان كه انسان بعد از اينكه علم دارد كه او مخلوق است و او را خالق است قادر عالم محيط به غير او كسى را هستى نيست هر كه هست محتاج است و او را قدرت نيست به چيزى كه بعد چنين شد چگونه شود كه التجاء به غير نمايد و غير را معين كار و شغل خود قرار دهد اشكال به غير شرك است و شرك او را شعبى است يكى از شعب او اعتماد به غير نمودن است غرض حقير آن است كه كسى كه خواهد تضرع به خداى خود نمايد طريق تضرع و سئوال نحوى است كه حضرت سجاد عليه الصلوه و السلام تضرع مى نمايد.
.....................
منبع
