سوم: مثل ما انكم تنطقون آنچه در فهم قاصر حقير مى رسد آن است كه انسان در غالب اوقات تكلم به محسوسات و بديهيات مى نمايد مشبهه به اين امور بديهيه و حسيه است.
بعضى وجوه ديگر نقل نموده اند يكى آنكه تشبيه به اعتبار عدم العلم است يعنى همچنانكه شما مواضع خروج نطق و كيفيت حصول او را نمى دانيد كه لك الرزق چنانكه پيغمبر فرمود اباء دارد خدا مگر اينكه رزق مومن را قرار دهد در مكانى كه گمان ندارد.
دوم: به اعتبار احتياج و عدم احتياج.
سوم: به اعتبار زياده و نقصان چنانكه نطق زياد مى شود و كم مى شود به سبب تكلم و عدم او چنين است رزق به سبب انفاق و امساك.
وصيت: بدان كه رزق توسعه و اسباب آن و تقتير رزق و اسباب حرمان بسيار است چيزهائيكه سبب رزق شود عمده ى سبب تقوى و پرهيزگارى است چنان.
كه خود حضرت رب الارباب فرمود:
و من يتق الله يجعل له مخرجا و يرزقه من حيث لا يحتسب، و نماز شب يكى از اسباب او است، و قناعت نمودن، و در بين طلوعين بيدار بودن، و مشغول به ياد خدا بودن در آن وقت، و نعمت خدا را احترام نمودن و شكر آن نمودن و استغفار زياد نمودن، و صدقه دادن، وصله رحم نمودن، و توقير بزرگتران نمودن، و نماز زياد گذاردن، و خلاف اين امور موجب ضيق معاش است علاوه بر ايشان در حالت جنابت چيز خوردن، و در بيت الخلاء چيزى خوردن، و غسل اناء ننمودن، و خانه را جاروب ننمودن و تفصيل اين امور در كتب اخبار مذكور است، و عاق والدين بودن سبب بزرگ آن است.
خاتمه: از براى دفع ضيق معيشت و تنگى از بركات ائمه ى اطهار و نبى مختار عليه و عليهم السلام دواهاى زياد ذكر شده است كه در مظان خود مسطور است لكن ذكر مى نمائيم نمازى كه در مكارم الاخلاق طبرسى مذكور است كه از براى هر امرى خصوص سعه ى رزق و آن دو ركعت است در هر ركعتى بعد از حمد سوره ى قدر را بخواند و بعد از فراغت پانزده دفعه استغفرالله بگويد بدون ربى و اتوب اليه و در هر يك از ركوع و سر برداشتن و سجود و سربرداشتن ده دفعه مثل نماز جعفر طيار (ع) و از ختوم بهتر ختم از براى اين حاجت ختم و من يتق الله است كه خودم به كرات تجربه نموده ام.
كه خود حضرت رب الارباب فرمود:
و من يتق الله يجعل له مخرجا و يرزقه من حيث لا يحتسب، و نماز شب يكى از اسباب او است، و قناعت نمودن، و در بين طلوعين بيدار بودن، و مشغول به ياد خدا بودن در آن وقت، و نعمت خدا را احترام نمودن و شكر آن نمودن و استغفار زياد نمودن، و صدقه دادن، وصله رحم نمودن، و توقير بزرگتران نمودن، و نماز زياد گذاردن، و خلاف اين امور موجب ضيق معاش است علاوه بر ايشان در حالت جنابت چيز خوردن، و در بيت الخلاء چيزى خوردن، و غسل اناء ننمودن، و خانه را جاروب ننمودن و تفصيل اين امور در كتب اخبار مذكور است، و عاق والدين بودن سبب بزرگ آن است.
خاتمه: از براى دفع ضيق معيشت و تنگى از بركات ائمه ى اطهار و نبى مختار عليه و عليهم السلام دواهاى زياد ذكر شده است كه در مظان خود مسطور است لكن ذكر مى نمائيم نمازى كه در مكارم الاخلاق طبرسى مذكور است كه از براى هر امرى خصوص سعه ى رزق و آن دو ركعت است در هر ركعتى بعد از حمد سوره ى قدر را بخواند و بعد از فراغت پانزده دفعه استغفرالله بگويد بدون ربى و اتوب اليه و در هر يك از ركوع و سر برداشتن و سجود و سربرداشتن ده دفعه مثل نماز جعفر طيار (ع) و از ختوم بهتر ختم از براى اين حاجت ختم و من يتق الله است كه خودم به كرات تجربه نموده ام.
..............................
