بخشی از دعای دوازدهم صحیفه سجادیه:
1- خداوند امور فاسد بندگانش را از راه توبه اصلاح
بدانكه دين به فتح دال عبارت است از استقرار ذمه به مال يا حق غير و استدانه در صورت احتياج بر آن مكروه است حتى اينكه ابى الصلاح و جمعى حرام دانسته اند و چيزى در مقابل نداشته باشد كه وفاء دين او نمايد و سئوال به كف و نحو آن را مقدم دانند بر استدانه و اثر وضعى آن ذلت و خوارى است در دنيا بلكه در آخرت چنانكه روايت است كه ميتى را حاضر نمودند خدمت حضرت رسول (ص) كه بر او نماز كنند حضرت ابا فرمود از براى آنكه مديون بود تا اينكه حضرت امير (ع) ضامن دين او گرديدند.
اللغه: خلق: كهنه بودن.
حار: حيره به معنى سرگردانى است و حاير موضعى است كه آب در آن
متحير بوده است.
تشعب: از شعب به معنى تفرق و جدائى است.
ممارسه: مداومه.
شرح: يعنى اى خداى من رحمت بفرست بر محمد و آل او و ببخش مرا عافيتى از قرضى كه كهنه نمائى تو به واسطه ى آن روى مرا و متحير شود در آن خيال و ذهن من و پراكنده و جدا شود از براى او فكر من و طول كشد به سبب مداومت آن كار من.
ختام: امام (ع) طلب عافيت مى نمايد و از آن معلوم مى شود كه دين مرضى است بلى مرض بودن آن از جمله ى بديهيات است بلكه اشد امراض است زيرا كه ساير امراض فقط در دنيا است و دين مرض دارين است.
اما در دنيا ذلت كه فرق آن از براى مديون تصور نمى شود حتى آنكه گفته شده است كه آن حيض مردان است و اما در آخرت حديث سابق و فقره ى آتيه و قوله تخلق شواهدند.
تذئيل: سه صفت از براى دين بيان نمود:
اول: اينكه سرگردان كند ذهن را.
دوم: تشعب فكر از براى اداى او.
سوم: صعوبت اداى آن.
اللغه: سهر بى خوابى.
استجاره: پناه بردن.
كفاف: آن قدر كه مانع باشد از سئوال.
واصل: از وصول.
يعنى: پناه مى برم به تو اى خداى من از هم قرض و فكر آن و شغل وام و بى خوابى آن پس رحمت فرست بر محمد و آل او و پناه ده مرا از دين.
و پناه مى برم به تو اى خداى من از خوارى او در دنيا و عقوبت او در آخرت پس صلوات فرست بر محمد و آل او.
و پناه ده مرا از دين به وسعت زياد و كفاف كه هميشه برسد.
تنبيه: غرض امام (ع) نه آن است كه اداى دينم نما بلكه از اول مرا مديون منما تا مبتلا به اين امور وضعيه آن نشود كه ذكر شد.
نصيحه: نماز به جهت رفع ظلم و اداء دين بعد العشاء در كتاب مجالس مفيد ولد شيخ الطائفه (ره) روايت مى نمايد از حضرت صادق (ع) كه كسى به خدمت آن حضرت عرض نمود: اى مولاى من شكايت مى نمايم به سوى تو از دينى كه بر من مستولى شده است و همچنين شكايت مى نمايم از ظلم و جور سلطان كه بر من تعدى نموده است التماس آن دارم كه دعائى به من تعليم نمائى كه به بركت آن خدا اداى دينم كند و دفع ظالم از من نمايد.
فرمودند: چون سياهى شب مستولى شد دو ركعت نماز به جا آور، و در ركعت اول سوره ى حمد و آيه الكرسى بخوان و در ركعت دوم حمد و آخر سوره ى حشر لو انزلنا هذا القرآن على جبل تا آخر سوره بخوان و بعد از سلام قرآن را بر سر بگذار و بگو: اللهم بحق هذا القرآن و بحق من ارسلته به و بحق كل مومن
مدحته فيه و بحقك عليهم فلا احد اعرف بحقك منك.
ده مرتبه يا الله. ده مرتبه يا محمد، ده مرتبه يا على، ده مرتبه يا فاطمه، ده مرتبه يا حسن، ده مرتبه يا حسين (ع) ده مرتبه يا على بن الحسين (ع) ده مرتبه يا محمد بن على (ع) ده مرتبه يا جعفر بن محمد (ع) ده مرتبه يا موسى بن جعفر (ع) ده مرتبه يا على بن موسى، ده مرتبه يا محمد بن على (ع)، ده مرتبه يا على بن محمد، ده مرتبه يا حسن بن على (ع)، ده مرتبه يا محمد بن الحسن (ع) و بعد حاجت خود را بخواه.
...........................
