برنامه روزانه یك مسلمان
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه
یك مسلمان باید برنامه
پس به درستى كه من متهم نمى سازم ايشان را بر بدى و من طلب نمى كنم تاخير انداختن ايشان را در نيكوئى يعنى من ايشان را بطى ء نمى شوم در نيكوئيم و بد ندارم آنچه را كه مباشرت نمودند ايشان از امر من.
اين عبارت علت است از براى رغبت او به خدا در گذشتن از ايشان و مقصود آن است كه هر چه كرده اند من گذشتم و راضيم به قرينه ى و لا اكره و لا استبطئهما و معنى و لا اتهمهما اين است كه متهم نمى سازم ايشان را نه اينكه آنها هم در واقع متهمند زيرا كه علت آورد از براى عدم اتهام خود به قول خود اوجب و اقدم و اعظم افاعل تفضيلند تماميت آنها به من در قولش من ان اقاصهما معنى عدل مقابل مجازات مكافات، مقصود آن است كه حق ايشان الزم و اعظم است از اينكه من تقاص نمايم يا اينكه عوض عمل به ايشان بدهم يعنى پس ايشان الزم هستند از حيث حق بر من و قديم ترند از حيث احسانشان به سوى من و بزرگترند از حيث منت در نزد من از اينكه تقاص نمايم ايشان را به مقابل يا مكافات و تلافى كنم آنها را بر مانند حق ايشان. و توضيح نمايد اين مطلب را كه نمى توانم تقاص كنم به قول خود.
يعنى: كجا است در اين هنگام اى خداى من درازى شغل ايشان در تربيت من و كجا است سختى زحمت ايشان بر خودشان براى گشادگى من و دور است نتوانند استيفاء حق خود از من نمايند و نمى توانم دريافت آنچه را كه واجب است بر من براى ايشان و نيستم من به جا آورنده ى حق خدمت، و پرستارى آنها را.
يعنى پس درود فرست بر محمد و آل او و يارى ده تو مرا اى بهتر كسى كه يارى جسته شود به او و توفيق ده مرا اى راه نماينده تر از هر كه رغبت شود به سوى او و نگردان مرا از كسانيكه بدى كننده اند به پدران و مادران در روزى كه جزا داده شود هر نفسى به آنچه كه نموده و ايشان ستم كرده نشوند.
..................................
دعاى آن حضرت عليه السلام است هنگامى كه ماه رمضان
از دعاهاى آن حضرت است در طلب عفو و رحمت الهى
o خدايا، بر
و از دعاى امام عليه السلام بود، در خوشنودى، هنگامى كه به اهل دنيا نگاه
دعاى آن حضرت عليه السلام در حمد و ثناى الهى است چون آن بزرگوار نخست
بنیاد صحیفه سجادیه در استان اصفهان در جهت توسعه فرهنگ قرآن و عترت براساس حدیث ثقلین در سال 1395 تاسیس گردید.
امید است این کتاب ازرشمند صحیفه سجادیه که تنها کتابی است که از سوی اهل بیت (ع) به نگارش درآمده و به عنوان زبور آل محمد و خواهر قرآن معروف است، بعد از قرآن و نهج البلاغه به آن توجه ویژه شود و در جامعه اسلامیمان مورد توجه و بهر برداری قرار گیرد.