• بخشی از دعای 20
- عدل گستر باشید.
- خشم خود را فرو خورید.
- فتنه‌ها و خصومت را خاموش
غور: فرو رفتن در چيزى است و ته هر چيزى.
دعوت: خواندن به آمدن مثل دعوت در ضيافت، موقن از ايقن يعنى علم دارنده.
بدانكه دعوتى است شيطانى و دعوتى است رحمانى دعوت شيطان وسوسه ى او است مر انسان را به راه باطل مثل آنكه وسوسه نمايد كه انفاق نكن كه فقير خواهى شد يا اينكه مرتكب معاصى شود خدائى نيست يا اينكه غفور است و رحيم است و دعوت رحمانى دعوت به امور حقه است و صواب و بر دعوت رحمانى هدايت و برهان است پس انسان اعتقاد به حقيقت دعوت رحمانى دارد، و بطلان دعوت شيطان و مع ذلك اجابت دعوت شيطانى نمايد.
يعنى: كيست دورتر از حيث فرو رفتن در باطل و سخت تر از حيث پيشدستى نمودن بر گناه از من هنگامى كه مى ايستم ميان خواندن تو و خواندن شيطان پس پيروى نمايم خواندن او را بدون كورى از شناختن او تو مرا از او نه.
مقصود آن است كه حقيقت من اجهل و اغفل و ابعدم بلكه اينكه خلاف عقل نموده ام گويا مثل آنهايم چگونه چنين نباشد بعد از اينكه خالق سرمايه دهد به جهت صرف در طاعت بنده او را در غير آن مورد صرف نمايد.
بدان كه شكر خداى عزوجل آن است كه آنچه انعام بر عبد نموده است از جوارح و روزى او را در اعمال نيكو و طاعت و بندگى صرف كند و گرنه كفران نعمت است و خواهد بر او به واسطه ى كفران عذاب و بليه واقع شد.
غور: فرو رفتن در چيزى است و ته هر چيزى.
دعوت: خواندن به آمدن مثل دعوت در ضيافت، موقن از ايقن يعنى علم دارنده.
بدانكه دعوتى است شيطانى و دعوتى است رحمانى دعوت شيطان وسوسه ى او است مر انسان را به راه باطل مثل آنكه وسوسه نمايد كه انفاق نكن كه فقير خواهى شد يا اينكه مرتكب معاصى شود خدائى نيست يا اينكه غفور است و رحيم است و دعوت رحمانى دعوت به امور حقه است و صواب و بر دعوت رحمانى هدايت و برهان است پس انسان اعتقاد به حقيقت دعوت رحمانى دارد، و بطلان دعوت شيطان و مع ذلك اجابت دعوت شيطانى نمايد.
يعنى: كيست دورتر از حيث فرو رفتن در باطل و سخت تر از حيث پيشدستى نمودن بر گناه از من هنگامى كه مى ايستم ميان خواندن تو و خواندن شيطان پس پيروى نمايم خواندن او را بدون كورى از شناختن او و نه فراموشى از ياد داشتن من او را و من در اين هنگام يقين دارم آنكه آخر و عاقبت خواندن تو به سوى بهشت است و عاقبت خواندن او به سوى آتش قوله (ع): و لا‌نسيان مقصود آن است كه با وجود آنكه من او را مى شناختم و فراموش ننمودم از حفظ نمودن خودم از او و مع ذلك خواندن او را متابعت نمودم نه خواندن خدا را.
.......................
