برنامه روزانه یك مسلمان
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه
یك مسلمان باید برنامه
الهم: الحزن. مهمه حالت شديده.
ملمه: از المام به معنى نازله.
كرب: غم شديد.
يعنى: بود از دعاى آن بزرگوار عليه السلام زمانى كه عارض مى شد او را هم و حزن شديد يا نازل مى شد او را نازله و زمان حصول غم، شكى نيست كه خلاق عالم قضاء حوائج كند اعظم شاهد بر وجود بارى قضاء حوائج عباد است و او دلالت كند كه كسى هست مطلع بر نيات و ما فى الضمير عبيد است آن نيست مگر آن كسى كه انبياء و ذوى الاديان و اولوالالباب خبر بر وجود آن داده اند بلكه هر كه را اعتقاد بر آن نيست غايت آن است كه شبهه در صغرى شد نزد او به حيث دهرى ثابت كند از براى دهر آن چيز كه از براى خدا ذكر مى كنيم و بالجمله توجه به او از جهت قضاء حوائج طرق دارد اعظم آن طلب از آن است به زبان اسباب طلب به زبانى، يكى از آن اين دعاى شريف است كه معروف عند الناس شد در رسيدن به حوائج به خواندن و دعوى تجربه شده است حتى اهل ختوم ختمى از براى آن نقل نموده اند و آن اين است كه بايد در شب يكشنبه ابتدا كند و در هر شب ده مرتبه بخواند و قبل از خواندن چهل مرتبه بگويد: يا الله و ده مرتبه صلوات بگويد و چهل مرتبه الله بدون ياء نداء بگويد و در اين دعاء لفظ يا رب در سه موضع واقعست بر هر يك از آن سه لفظ كه برسد آن قدر بگويد كه نفس قطع شود و بايد اين ختم ما بين صبح كاذب و صادق واقع شود و در قضاء حوائج بسيار مجرب است و مى بايد كه اين ختم در ده روز به اتمام رسد در اين ده روز هر روز ده مرتبه بخواند.
نوع ديگر در يازده روز اين ختم را به اتمام رساند چنانكه روز اول يك مرتبه روز دويم سه مرتبه روز سيم پنج مرتبه روز چهارم هفت مرتبه و همچنين روزى دو مرتبه از سابق زياد كند كه در روز يازدهم بيست و يك مرتبه خوانده شود انشاءالله به حاجت رسد و نقل تجربه او مكرر شده است العلم عند الله روايت شده است كه يسع بن حمزه عامل بود در بعضى از بلدان در زمان معتصم عباسى غضب بر او كرد و او را محبوس بغل و زنجير نمود و اراده ى قتل او را داشت نوشت خدمت حضرت ابى الحسن الثالث عليه السلام حكايت خود را در جواب حضرت نوشت ضرر بر تو نيست، بر تو باد اى يسع اينكه بخوانى دعاى يامن تحل را خواهد خدا تو را نجات داد به سبب آن دعاء بلا اگر توجه كند بلاء به آل محمد يا عدو غالب شود ايشان را يا از فقر به ترسند توسل كنند به خدا به خواندن اين دعاء، مى گويد يسع: بعد از اينكه رسيد به من اين دعاء خواندم اول روز نگذشت از روز مگر اندكى قسم به خدا آمد مردى از قبل و زير و برد مرا به سوى آن نظر كرد چون نظر او به من افتاد خنديد و امر كرد به برداشتن غلها و خلعت فاخر مرا پوشانيد و عطر داد استعمال نمودم و مرا در پهلوى خود نشانيد و معذرت از من خواست و آن چيز كه از من بردند رد نمودند، و مرا عامل و والى كرد بر آن چيز كه عامل بودم با بعضى از نواحى ديگر همه اينها از بركت اين دعاى شريف شد.
.....................
