• بخشی از دعای شانزدهم
1- خداوند هر كس را كه پس از توكل به او، درباره فقرش شكایت به
تخصيص دعاء امام عليه السلام به اين دو صنف از ملائكه به واسطه ى ثبوت بعضى از خصوصيات و مزايا است در ايشان دون ساير اصناف ملئكه اما فرقه ى اولى با وجود آن شغل عظيم كه از براى ايشان است كه عبارت باشد از برداشتن عرش مجيد عظيم استغفار مى كنند از براى مومنين چنانكه در قرآن مجيد اشاره به آن نموده است كه «الذين يحملون العرش و من حوله يسبحون بحمد ربهم و يومنون به و يستغفرون للذين آمنوا».
و اما فرقه ى دويم خدماتى مى كنند راجع به عباد مى شود، و قبول ولايت اميرالمومنين نمودند بعد از عرض ولايت بر ايشان چنانكه در روايت فرموده است كه ولايت ما را عرض بر ملائكه نمودند هر يك از ايشان قبول نمودند از مقربين شدند هر كه نكرد نشد مراد از قبول و عدم قبول در روايت شايد مبادرت و عدم مبادرت باشد چنانكه در انبياء على نبينا و آله و على سائرهم الصلوه و السلام اتفاق افتاد.
در حديث ابى حمزه ى ثمالى وارد است كه عبدالله بن عمر داخل شد بر حضرت على بن الحسين عليه الصلوه و السلام و عرض كرد خدمت آن امام عاليمقام عليه الصلوه و السلام كه: اى پسر حسين شما مى گوئيد كه يونس بن متى در شكم ماهى حبس نشد مگر به واسطه ى اينكه عرض ولايت جدم را بر او نمودند و او توقف نمود فرمودند : بلى مادرت به عزايت بنشيند عرض كرد: معلوم نما بر من اين مطلب را اگر راست مى گوئيد پس آن جناب امر فرمودند كه به پوشد دو چشم خود را به دستمالى پس بعد از ساعتى امر فرمودند كه ديده ى خود را بازنمايد عبد الله مى گويد: پس ناگاه خود را در كنار دريائى ديدم كه امواج او متلاطم است پس ابن عمر عرض كرد: يا سيدى خونم در گردن شما است بترس از خدا و بترس از نفس من فرمودند قدرى صبر كن بر تو معلوم كنم اگر من راست مى گويم پس فرمودند: يا ايها الحوت ماهى سر از دريا بيرون آورد مثل كوهى بزرگ و او مى گفت لبيك لبيك يا ولى الله فرمودند تو كه هستى؟ عرض كرد منم حوت يونس خلاق عالم مبعوث نكرد پيغمبرى از زمان آدم على نبينا و آله و عليه الصلوه و السلام تا زمان جد شما صلى الله عليه و آله مگر اينكه عرض نمود ولايت شما اهل بيت را بر او هر كه قبول كرد سالم ماند و نجات يافت و هر كه توقف و تردد كرد در حمل و قبول رسيد بر او آنچه رسيد، نرسيد آدم (ع) را از مصيبت، نرسيد نوح را از غرق، و نرسيد ابراهيم را از آتش، و يوسف را از چاه، و ايوب را از بلا، و داود را از خطيه، مگر اينكه از توقف و تردد بود، تا اينكه يونس را مبعوث كرد وحى فرستاد به سوى او كه قبول نمايد ولايت اميرالمومنين را و اولاد او را عليهم السلام عرض كرد: چگونه قبول نمايم ولايت كسى را كه نديدم، و نشناختم پس او را مبتلا كرد در شكم من و بر من وحى فرستاد كه استخوان او را نشكنم پس در شكم من مكث نمود چهل روز در ظلمات ثلث ندا مى كرد كه «لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين» قد قبلت ولايه على بن ابى طالب عليه السلام و الائمه الراشدين من ولده بعد از اينكه ايمان آورد به ولايت شما امر كرد خداى بر من كه بيندازم او را در كنار دريا، پس حضرت فرمودند: اى ماهى برگرد.
.......................
