اليم: صيغه ى فعيل به معنى دردآورنده،
ثناء مى كنم ثناء كردنى كه آزاد بشوم به سبب آن از آتش جهنم او به سوى جوار رحمت او
مزاحمه يعنى كل بر ديگرى شدن.
صمم به معنى ضيق كردن مكان و چسبيدن.
مقامه: بالفتحست يا بضم اما به فتح به معنى مكان و مجلس است، و اما بضم بمعنى اقامه و ماندن.
و ثناء مى كنم او را ثنائيكه مزاحمت بشود به سبب آن ثناء ملائكه را در مكان و منضم بشويم انبياء مرسلين را و با ايشان باشيم در خانه اى كه اقامه ى در آن زوال ندارد، و محل كرامت و بزرگى كه نقل و انتقال در آن نيست.
مزاحمت انسان به سبب ثناء ملائكه از باب مجاز است به اين معنى كه اگر انسان در آن مكان داخل نمى شد آن مكان را به ملائكه مى دادند و الان به واسطه ى ثناء مزاحم شده.
.............................