̶ اى آن كه يادت براى يادكنندگان مايه ى سرفرازى است، و اى آن كه شكرانه ات براى سپاسگزاران رستگارى است، و اى آن كه براى فرمانبران طاعتت مايه ى رهائى است، درود بر محمد و خاندان وى، و دلهاى ما را از هرگونه ياد ديگر به ياد خود و زبانهاى ما را از هر گونه شكر به شكر خودت و اندامهاى ما را از هر نوع طاعت به طاعت خويش، مشغول فرماى،
̶ و اگر ما را فراغتى مقرر فرموده اى چنان كن كه همراه با سلامت و دور از گناه و خالى از ملالت باشد تا فرشتگانى كه گناهان ما را مى نويسند با صحيفه هاى خالى از گناهان از پيش ما باز گردند و فرشتگانى كه كارهاى نيك ما را ثبت مى كنند، شادان با درج نيكوكاريهاى ما از پيش ما به سوى تو باز گردند
̶ و چون روزهاى زندگانى ما سپرى شد و عمرهاى ما به سرآمد و با دعوت خود- كه از آن روى گريز نيست- ما را فرا خواندى، درود بر محمد و خاندان وى، نتيجه كارنامه ى اعمال ما را توبه ى پذيرفته شده قرار ده، كه از آن پس تو ما را به ارتكاب جرم يا معصيتى باز داشت نكنى،
̶ و روزى كه گزارشهاى بندگانت را مى آزمايى، در برابر همگان، پرده از كار ما بر ندارى،
̶ تويى تو مهربان به هر كس كه تو را فرا خواند و تويى تو، اجابت كننده ى آن كس كه تو را ندا در دهد.
.........................
