فهم عميق تعبيرهاى متنوع امام معصوم عليه السلام در اين فراز ، نيازمند نگرش علمى ژرف و دقت هاى فقه اللغوى موشكافانه اى است تا روشن شود كه هر يك از اين تعابير درباره ى كدامين بعد حيات انسانى است .
مثلا آن جا كه فرمود : «ألبسنى عافيتك» با آن جا كه فرمود : «حصنى بعافيتك» چه فرقى دارد ؟ يا «أكرمنى» با «أغننى» و «أفرشنى» با «أصلح لى» چه تمايز مفهومى دارد ؟ و هر يك با كدامين اشكال حيات بشرى يا ابعاد وجودى انسان يا مراتب ماهوى او تناسب دارد .
از اين رو ، بايد گفت هر يك از روابط اجتماعى ، خانوادگى ، فردى ، روحى ، جسمى ، عبادى ، علمى ، دنيايى و آخرتى انسان ويژگى هايى دارد كه عافيت خاص خود را مى طلبد و با نبود هر يك از نظام هاى لازم ، شرايط زيست آدمى يا حال و هواى زندگى وى دگرگون و در نتيجه غيرقابل تحمل مى شود كرامت . در سايه ى عافيت و بى نيازى در پناه عافيت و عافيت فراگير و عافيت همراه با صلاح ، هر يك خواص و آثار معينى دارد كه ره آوردهاى آن در ابعاد مختلف زندگى انسان نمودار خواهد شد و حتما امام معصوم تكرار اين واژه ها را با عنايت به نكته اى خاص لازم ديده است .
اصولا معصومين عليهم السلام حكيمانه ترين معنا را با جالب ترين اسلوب عبارت پردازى بيان مى فرمايند ؛ از اين رو ، تكرار يك سلسله جملات در سخنان آن بزرگواران ، قطعا مشتمل بر حكمت هاى فراوانى است كه به سادگى نمى توان از كنار آنها گذشت ، ليكن كشف اين گوهرهاى اجلالى براى فرهيختگان ، مستلزم فراغ بال كامل و صرف وقت قابل توجه است . خدا همه ى ما را از آن نصيب دهد.
اللهم صل على محمد و آله ، و عافنى عافية كافية شافية عالية نامية ، عافية تولد فى بدنى العافية ، عافية الدنيا والآخرة ، و امنن على بالصحة و الأمن و السلامة فى دينى و بدنى ، و البصيرة فى قلبى ، و النفاذ فى أمورى ، و الخشية لك ، و الخوف منك ، و القوة على ما أمرتنى به من طاعتك ، و الاجتناب لما نهيتنى عنه من معصيتك ؛
خدايا ! بر حضرت محمد و خاندان او درود فرست و به من عافيتى كرامت كن كه كفايت كننده از ديگران و سلامتى بخش و رو به فزونى باشد و بدن مرا عافيت دنيوى و اخروى بخشد و بر من منت نه و سلامتى و امنيت و تندرستى و تدين راستين و روشن بينى در جان و تسلط بر كارها و خشيت و خوف از خودت و توانايى بر اوامرت و دورى از منهيات و گناهان را روزى ام فرما.
..........................
