در اين دعا امام سجاد عليه السلام به ترتيب بر پيروان همه ي انبياي الهي عليهم السلام و به ويژه بر ياران و اصحاب رسول اكرم صلي الله عليه و اله و سلم و پيروان آن حضرت تا روز قيامت دعا نموده و ضمن اشاره به فضايل آنها ، بهترين خواسته ها را در امور معنوي ، دنيوي و اخروي بر آنان از درگاه خداوند متعال تمنا نموده است .
اللهم و أتباع الرسل و مصدقوهم من أهل الأرض بالغيب عند معارضه المعاندين لهم بالتكذيب، و الاشتياق الى المرسلين بحقائق الايمان، فى كل دهر و زمان أرسلت فيه رسولا، و أقمت لأهله دليلا من لدن آدم الى محمد صلى الله عليه و آله و سلم، من ائمه الهدى و قاده أهل التقى على جميعهم السلام، فاذكرهم منك بمغفره و رضوان. خدايا به آمرزش و خشنودى ياد فرما از پيروان راستين انبيا، آنان كه تمامى دعوت و فرمان هاى انبيا را تصديق و عمل كرده و به غيب ايمان آوردند و آنگاه كه ملحدان و كافران به عناد و لجاج با انبيا برخاستند و پيوسته در تكذيب آنان كوشيدند اينان هرگز صحنه را خالى نكرده و گرداگرد آنان را گرفتند و با ايمان حقيقى به آنان عشق ورزيدند. خدايا تو از زمان حضرت آدم تا عصر پيامبر اسلام، در هر برهه اى از زمان رسولى را براى اهل آن ايام فرستادى كه جملگى پيشوايان هدايت و پيشوايان تقوى بودند. – كه درود تو بر آنان باد – پس جملگى آنان را به مغفرت و رضوان خود مشمول فرما!
در اين فراز از دعاى امام چند نكته شنيدنى و جالب توجه وجود دارد كه عبارتند از:
اول: ايمان، مبدئيت در تصميم گيرى هاى قاطع دارد، لذا عظيم ترين نيرويى است كه مى تواند فطرت راستين انسان را از هفت پرده حجاب ها و پيرايه هاى گوناگون بيرون كشيده و آن را به كار گيرد، به طورى كه هر مانع و مزاحمى را در سر راه خود ناديده مى گيرد و هيچ مانعى توان مقابله با آن را ندارد و تا آن دم كه حيات و روح در كالبد انسان باقى است دست از دفاع از عقيده بر نمى دارد و نه تنها وجود مانع او را مأيوس نمى كند، بلكه با اشتياق تمام در برطرف كردن آن مى كوشد.
نكته دوم: ايمان فقط به گفتمان زبانى نيست، بلكه اگر جوهر آن در جان انسان تحقق يابد يك طور شخصيت خاصى را به فرد با ايمان مى بخشد كه جميع حالات وجودى انسان را فرا مى گيرد به طورى كه تكذيب ديگران و عيب جويى بدخواهان مانع او نمى شود و ايمان مستقرى است كه با روح انسانى در آميخته و در ساحت ماهيت متعالى انسان نقش اساسى دارد.
..........................
