اخلاق و كردار ناپسند
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه :
پناه ببرید به خداوند بزرگ از
بوده است از دعاى آن امام عالى مقام عليه الصلوه و السلام در الحاح و الصاق بر خداى عزوجل و اين الحاح به خداوند عزوجل مطلوب است و در غير او مذموم است و او جل و علا و تعالى منزجر و به خشم و غضب نيايد از اصرار در خواندن او و الصاق و چسبيدن او چگونه منزجر شود و حال آنكه اين الحاح در دعا اصرار در عبادت است و اصرار در عبادت نخواهد بود قبيح بود.
اى خداى آن چنانى كه پوشيده نمى شود بر او چيزى در زمين و نه در آسمان چگونه پوشيده مى شود بر تو اى خداى من آن چيزى را كه تو ساخته ى او را، احصاء در لغت به معنى دانستن است.
عزب: دورى نمودن و كناره كردن تعبير نمودن در فقرات اوليه به واو عاطفه و در فقرات اخيره به او عاطفه و عدول نمودن از واو به او شايد نكته آن باشد كه در اول نفى صفات مذكوره از خدا نمايد و در آخر از عبد و از جهت مغايرت ما بين دو صفات مغايره در حرف عطف نمود و اشاره نموده است بر محاليت اين صفات در بنده.
يعنى: چگونه پنهان مى شود از تو چيزى كه تدبير نمودى تو او را چگونه قدرت دارد پنهان بشود از تو كسى كه زندگانى نيست او را مگر به روزى دادن تو چگونه رهائى مى تواند از تو كسى كه راه نيست او را در غير مملكت تو.
يعنى: پاكى و منزهى تو را است، ترسنده ترين خلق تو بر تو داناترين ايشان است به تو، فروتن ترين ايشان به تو عامل ترين ايشان است به بندگى تو، خوارترين ايشان نزد تو كسى است كه تو روزى مى دهى او را و او بندگى مى كند غير تو را.
بدان هر كه دانش او بيشتر است ترس او افزون تر است از اينجا است كه حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله فرموده است كه: ترس من به خدا از شما زيادتر است، و خداى عزوجل نيز مى فرمايد: خداى را مى ترسد علماء.
مرويست كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله بعد از اينكه به آسمان چهارم رسيد شروع نمود به گريه كردن وحى رسيد: اى احمد بر ما مهمان هستى به چه سبب گريه مى نمائى؟ عرض نمود: بزرگى و جبروت تو بر من معلوم شد و عين اليقين شد و از تو مى ترسم كه مرا عقاب كنى وحى رسيد كه: تو را ايمن نموده ام.
بعضى از علماء از براى حقير نقل نمودند كه در تتمه ى خبر است بعد از وحى پيغمبر صلى الله عليه و آله نيز گريه نمود وحى رسيد: الان به چه سبب گريه مى نمائى؟ عرض نمود: اگر مرا عقاب نمائى كه هست منع نمايد تو را.
بدان كه عقل فطرى حاكم است اگر كسى ولى النعمه ى كسى باشد و او كفران نعمت او نمايد او مستحق عقاب و لوم و توبيخ است.
............................
