• بخشی از دعای 49
فاغر: دهن بازكننده.
صالقه: از صلق زننده.
امعاء: رودها.
افئده: قلبها.
يعنى پناه مى برم به تو از عقربهاى جهنم كه دهان خود را باز كنند و مارهائى كه زننده اند به نيشهاى خود و آب آن آن چنان آبى كه پاره پاره كند روده ها و دلهاى ساكنين در آنجا را و مى كند دلهاى آنها را.
مروى است كه در جهنم نهريست كه اسم آن موبق است سيلان كند در او آتش كنار آن نهر ما رهائى است مثل قاطر قوى پس وقتى كه حمله كنند كه مردم را از آتش بگيرند مردم فرار از آنها نمايند و خود را داخل آتش كنند.
در روايت ديگر وارد است كه: از براى جهنم كناره هست مثل كنار دريا و در او مارهائى است مثل شتران بختى و عقاربى است مثل قاطرهاى قوى.
هدايت مى جويم از تو آنچه را كه او دور از آتش است و تاخير اندازد از آن يعنى طاعات و رضاى تو.
اجرنى: يعنى پناه بده مرا.
اقاله: درگذشتن.
قوله انك تقى الكريهه: يعنى تو حفظ مى نمائى بدى را و دور نيست كه مفاد ستر القبيح و اظهر الجميل باشد.
اجرنى: يعنى پناه بده مرا.
اقاله: درگذشتن.
قوله انك تقى الكريهه: يعنى تو حفظ مى نمائى بدى را و دور نيست كه مفاد ستر القبيح و اظهر الجميل باشد.
ابرار: جمع بر است و او كسى است كه اطاعت خدا نمايد و او را افعال خوب و پسنديده است.
و بعضى گفته اند: ابرار كسانى هستند كه اذيت نكنند ذره ى را، و راضى نشوند شر را.
اختلاف: آمد و شد.
يعنى: رحمت فرست بر محمد و آل او هر گاه يادآور شود ابرار و مادامى كه درآمد و رفت است شب و روز.
رحمتى كه عقب او پى نشود يعنى پى درپى بيايد.
ابرار: جمع بر است و او كسى است كه اطاعت خدا نمايد و او را افعال خوب و پسنديده است.
و بعضى گفته اند: ابرار كسانى هستند كه اذيت نكنند ذره ى را، و راضى نشوند شر را.
اختلاف: آمد و شد.
يعنى: رحمت فرست بر محمد و آل او هر گاه يادآور شود ابرار و مادامى كه درآمد و رفت است شب و روز.
رحمتى كه عقب او پى نشود يعنى پى درپى بيايد.
......................