برنامه روزانه یك مسلمان
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه
یك مسلمان باید برنامه
بود از دعاى آن امام عالى مقام عليه السلام در وقتى كه مريض مى شد، يا اينكه نازل مى شد بر او حزن و اندوهى و يا بليه و ابتلائى.
كلمه ى من بيانيه، تصرف به معنى تغير و تقلب است.
يعنى: اى خداى من مر تو را است ثنا بر چيزى كه جدا نمى شوم من كه تغير و تبدل مى كنم من در او از صحيح و سالم بودن بدنم.
ما، در اين فقره و فقره ى سابقه موصوله است و من بيانيه.
حديث: جديد احداث تجديد.
يعنى: و مر تو را است ثناء براى آنچه كه تازه نمودى به من از ناخوشى كه در جسد من است.
ايقاظ: از كلام امام عليه السلام چنان فهميده مى شود كه صحت، و مرض هر يك از آنها نعمت است از قبل خداى عزوجل چنانچه بعد از اين صراحت مى فرمايد و همچنين از كلام آن بزرگوار نيز استفاده مى شود كه صحت زياده است از مرض زيرا كه از صحت تعبير بلم ازل فرمود و از مرض به احداث و تجدد.
پس نمى دانم اى خداى من كه كدام يك از دو حالت سزاوارتر است
به شكر تو و كدام يك از دو وقت اولى است به ثناء نمودن مر تو را.
نشط: به معنى سرعت و شدت و شادى.
بغى: طلب نمودن.
مرضاه: خشنودى. فضل: در مقام به معنى خوبى و رزق.
يعنى: آيا وقت سلامت آن چنانى كه گوارا نمودى تو مرا در آن وقت خوبها و پاكيزه هاى رزقت را و سخت نمودى تو به سبب صحت طلب نمودن خوبى تو را و نيكوئى و روزى تو را.
و قوت دادى تو مرا با آن سلامت بر چيزى كه توفيق دادى تو مرا به آن از بندگى نمودن، اطاعت و بندگى نمودن خدا از عبادت بدنيه به سلامت و صحت است زيرا كه بدون او غالب از بندگيها را نتوان جاى آورد.
...........................
